علیرضا کریمی ـ خبرنگار شوش نیوز
روز شنبه 17 مرداد1394 ساعت 20 پس از اتمام یکی از جلسات کارگاه آموزش خبرنگاری ، کارآموزان به مناسبت روزخبرنگار از عباس کرم الهی استاد خود تجلیل نمودند .
در حالی که عباس کرم الهی نهمین جلسه کارگاه آموزش خبرنگاری و قسمت پایانی دوره تئوری و مبانی را تدریس کرده بود ؛ نیم ساعت آخر کلاس را در مورد روز خبرنگار صحبت کرد و اظهار داشت : هفدهم مردادماه به خاطر شهادت سید محمودصارمی در مزار شریف کشور افغانستان ، به عنوان روز خبرنگار نامگذاری شده است. و به همین منظور می خواهم با گوشه ای از مشکلات این شما را آشنا کنم تا در آینده اگر این مشکلات را لمس کردید نا امید نشده و عطای خبرنگاری را بر لقایش نبخشید .
وی افزود : «مشکلات خبرنگاری در شهرستان آن قدر زیاد است که با یک حساب سرانگشتی، به این نتیجه می‌رسیم که جز با عشق و علاقه نمی‌توان فعالیت کرد. یعنی اگر منطقی نگاه کنیم، توجیهی برای ماندن در این کار نمی‌ماند.»
کسی که در این حرفه دستی داشته باشد، می‌داند که یک خبرنگار، آن هم در شهرستان شوش از همه لحاظ مشکل دارد، چه از این لحاظ که حمایتی در حوزه‌های فعالیت روزنامه نگاری از سوی دستگاه‌های مسئول صورت نمی گیرد و چه از نظر همکاری‌های نهادهای شهری در تولید خبر.
عباس کرم الهی در ادامه به مشکل بیمه ی خبرنگاران اشاره کرد و گفت : «ما قبلا بیمه ای به عنوان بیمه‌ی خبرنگاری داشتیم، ولی به دلیل سوءاستفاده ای که برخی از آن انجام می‌دادند، قطع شد. البته این اتفاق از برخی جنبه‌ها منطقی به نظر می‌رسد، ولی به هر حال، بر روی خبرنگار فشار می‌آورد و به او ضربه می‌زند. اما خوشبختانه با در نظر گرفتن شرایطی سخت تر نسبت به گذشته در صورت داشتن شرایط مجدداً بیمه ی خبرنگاران فعال می شود »
مدرس کارگاه آموزش خبرنگاری در ادامه علاقه و عشق به تنهایی داشتن را کافی ندانست و خاطر نشان کرد : «ما به دلیل وسعت فعالیت‌های خود، با افراد زیادی ارتباط داشتیم و می‌دانیم که بسیاری افراد، علی‌رغم علاقه‌ی خود، به دلیل عدم پشتوانه مجبور شدند از این عرصه کناره بگیرند.»
وی در ادامه اظهار داشت : «ما بدون هیچ امکاناتی کار خبرنگاری را انجام می‌دهیم. زیرا سایت‌ها و خبرگزاری‌هایی که ما برای آن‌ها خبر تهیه می‌کنیم، اصلا امکان برآوردن نیازهای ما را ندارند. ابزاری که ما در دست داریم، واقعا چیزی جز قلم و کاغذ نیست.» و باید گفت«مهم‌ترین مشکل ما این است که تعداد خبرنگاران حرفه‌ای، که هم دارای سواد رسانه‌ای مناسب باشند و هم خبرنگاری را حرفه‌ی اصلی خود بدانند، باعث می‌شود دقت نظر کافی در این حوزه وجود نداشته باشد.»
وی که دوره ی آموزش خبرنگاری خود را در تهران و زیر نظر زنده یاد حسین قندی استاد تیتر ایران گذرانده است ؛ عدم تولید اخبار جدید در شهرستان و بسنده کردن پایگاه‌های خبری بومی به کپی برداری از سایت‌های خیری مربوط به شوش را به عنوان یکی از مشکلات دیگر این عرصه در شهرستان می‌داند و ادامه می‌دهد: «شوش باید به عنوان شهر مهمی که فعالیت‌های گسترده‌ای دارد، حداقل در روز بیست خبر تولیدی داشته باشد.» او در ادامه عدم توجه به سرمایه‌های معنوی را نیز یکی از مشکلات خبرنگاری در شهرستان می‌داند: «ما خبرنگاران هستیم که باید توجه مردم را به سرمایه‌های اجتماعی و سرمایه‌های معنوی جلب کنیم، ولی متاسفانه این پیرنگ در خبرهای ما بسیار کمرنگ است.»
نکته‌ی قابل توجه در مورد اظهارات این پیشکسوت رسانه و مطبوعات، تعامل نادرست و نامناسب مدیران ادارات شهرستان است ؛ «ما در تعامل با مدیران هم مشکل داریم. زیرا خیلی از آنان به کار ما به عنوان دخالت در کار خود نگاه می‌کنند. البته هر چه منطقه بزرگ‌تر باشد، مشکلات این چنینی کمتر است، ولی شوش ، این مشکل آزاردهنده در زمینه‌ی ارتباط مسئولان با خبرنگاران و ارتباط برای پوشش اخبار و فعالیت‌ها، به شدت وجود دارد. در شهرهای بزرگ تر، آشنایی مسئولان با خبرنگاران و فعالیت‌های حوزه‌ی خبر بیشتر است و به همین خاطر کار خبرنگار راحت تر می‌شود و به نوعی مسئولان هستند که علاقه دارند اخبار آنان مطرح شود.»: عباس کرم الهی برای تأیید گفته ی خود عنوان نمود : «من در مرکز استان هم در حوزه‌ی خبرنگاری فعالیت داشته‌ام، واقعا در آن جا کار آسان تر از شهرستانی مثل شوش است.» و در مورد نحوه‌ی تعامل خبرنگاران و مسئولان شهری، باید بگویم : «فضای نقادی در شهرستان شوش به شکل مطلوب نیست. خبرنگار باید مسئولان و عملکرد آنان را به صورت سازنده نقد کند و مسئولان باید با احترام به آن، سعی در اصلاح کارهای خود داشته باشند، با این حال چنین چیزی مشاهده نمی شود.»
وی در خصوص روابط عمومی ادارات تصریح کرد : «روابط عمومی‌های ادارات شهرستان به جز سه چهار مورد اصلا فعال نیستند و به سختی می‌توان اداره ای را پیدا کرد که بخشی به عنوان روابط عمومی داشته باشد. معمولا این طور است که یک نفر در کنار سایر مسئولیت‌ها، عنوان روابط عمومی را هم یدک می‌کشد، بدون این که آشنایی و شناختی با این حوزه داشته باشد. از این رو تعامل خوبی بین خبرنگاران و ادارات شکل نمی گیرد.»
رئیس انجمن روزنامه نگاران در پایان تصریح نمود :«در فضاهای کوچکی مثل شهرستان ما، مردم به خبرنگار به عنوان فردی نگاه می‌کنند که می‌توانند با او درددل کنند و مشکلات خود را به آنان بگویند. منتها در جاها و شهرهای بزرگ‌تر، به فعالیت‌های ما تخصصی‌تر نگاه می‌کنند و تعامل بهتری با آن دارند.»در پایان با ایده ی میلاد بالویی یکی از کارآموزان و همراهی سایر اعضاء از استاد خویش با اهداء دسته گل تجلیل کردند .
