به قلم ـ عباس کرم الهی
برای رسیدن به یک نتیجه ی مطلوب و خروجی ایده آل از این سخن به این نکته اشاره می کنم که در کشوراسلامی ایران ، احزاب مختلف با گرایش های گوناگون فعالیت قانونی ومجازی دارند که ریشه ی آنها یا به اصول گرایان ختم می شود و یا به اصلاح طلبان و هر دو در طول سال با هم اختلاف سلیقه های زیادی داشته و دارند اما به وقت نیاز عرق ملی خود را فراموش نمی کنند.
وقتی که انتخاباتی در راه باشد ، وقتی که قرار است راهپیمایی های ملی و سیاسی نظیر « یوم الله 22 بهمن ـ روزجهانی قدس ـ حماسه ی 9 دی و ... » برگزار شود ، تمام احزاب اصول گرا و اصلاح طلب بیانیه صادر می کنند و مردم و خصوصاً حامیان و طرفداران خود را به حضور در انتخابات و راهپیمایی دعوت می کنند تا هم در سیاست داخلی و هم در سیاست خارجی ، جهانیان بدانند که در ایران وقتی صحبت از عرق ملی باشد همه با هم متحد هستند و هدفشان استقرار نظام مقدس جمهوری اسلامی است ، البته به جز آن دسته از افرادی که در فتنه ی 88 که ماهیتشان مشخص است .
این مقدمه را گفتم تا به اصل سخن مورد نظم با مسئولین و همکاران رسانه ای بپردازم و در این سخن می خوام به هر دونیمه ی خالی و پر لیوان اشاره کنم و امیدوارم ازاین به بعد شاهد همبستگی ـ یکدلی و اتحاد بین مسئولین و اصحاب رسانه و مطبوعات برای رشد ، آبادانی و توسعه ی « کهن شهرایران زمین ـ شهر پیامبر باران ـ دیار 7000هزار ساله ی عالم ـ شهر دعبل ابن علی خزایی ـ شهر شهیدان گمنام ـ شهرعملیات های غرورآفرین (فتح المبین ، والفجر مقدماتی ، والفجر یک ، 25 فروردین و 31 اردیبهشت 1360 ، ظفر4 ـ عاشورای3 و..... ) ـ قطب کشاورزی که به طلای سبز معروف است ، مرکز تعزیه و ..... » یعنی شوش باشیم .
ابتدا با مسئولین سخن می گویم :
اگر در روزهای آغازین تعطیلات نوروزی ، شاهد حضور کم مهمانان نوروزی نسبت به سال قبل در چنین روزهایی هستیم نباید نا امید شده و از طرفی توپ را در زمین اصحاب رسانه و مطبوعات بیاندازیم و بگوییم چون خبرنگاران به جای معرفی مؤلفه ها و شاخص های استراتژیک شوش ، شروع به مطرح کردن مشکلات نمودند و همین باعث شده که امسال در اولین روزهای تعطیلی نوروز استقبال خوبی صورت نگرفته است . به هر جهت بخشی از رسالت خبرنگاران و روزنامه نگاران معرفی نارسایی ها است . برای این که بیشتر به وظایف خبرنگاران آشناشویم ابتدا به گزیده ای از فرمایشات معمار کبیر انقلاب اسلامی ، حضرت امام خمینی(ره) می پردازم :
امام خمینی(ره) در تاریخ 25 اردیبهشت 1358 می فرماید : « بايد مطبوعات آن چه كه ملت مي خواهند ، بنويسند نه آن چه بر خلافِ مسيرِ ملت است ؛ مع الوصف در بعضي از مطبوعات چيزهايي كه بر خلافِ مسيرِ ملت است و برخلافِ آمالِ جامعه است ، منعكس مي شود ؛ و ما تاكنون به مسامحه رفتار كرده ايم ؛ و من اميدوارم كه مطبوعات را خودِ صاحبانِ مطبوعات اصلاح كنند . ملت روزنامه ايي را مي خواهد كه مطابقِ آراء خودش ، مطابقِ آراءِ ملت ، مطابقِ خواسته هاي ملت رفتار كند .»
امام راحل هم چنین به مناسبت آغاز سال 1359 می فرماید ؛ « من بار ديگر از مطبوعاتِ سراسرِ ايران مي خواهم كه بيائيد و دست به دستِ يكديگر نهيد و آزادانه مطالب را بنويسيد ولي توطئه نكنيد . من بارها گفته ام كه مطبوعات بايد مستقل و آزاد باشند ؛ ولي متأسفانه و با كمال تعجب ، تعدادي از آنها را درمسيري ديدم كه با بي انصافي ، مقاصدِ شومِ راست و چپ رادر ايران پياده مي كردند و هنوز مي كنند . مطبوعات در هر كشوري نقشِ اساسي رادر ايجادِ جوي سالم يا نا سالم دارند . اميد است كه در خدمت خدا و مردم درآيند .»
اما زیاده روی از آزادی هم جایز نیست و بی شک مورد نظر امام راحل نبوده است ؛ چون همیشه تأکید داشت که « خبرنگاران در راه رضای خدا خدمت به خلق خدا را مدنظر داشته باشند . »
پس مسئولین کاهش استقبال مهمانان نوروزی را به صورت صد درصد به گردن خبرنگاران مظلوم و گمنام نگذارند و بدانند اگر هم تا پایان تعطیلات استقبال کم باشد « که چنین نیست و بی شک آمار قابل توجهی به شوش خواهند آمد » بدانند که این کاهش در سطح کل استان خوزستان است و به عواملی ناشی از « ریزگردهای پایان سال 1396 ـ وضعیت و معیشت اقتصادی مردم ، بارش های شدیدی که از طرف سازمان هواشناسی به جا و به موقع اطلاع رسانی می شود که مرحله بعدی بارش ها از فردا دوشنبه 2 فروردین اعلام شده و .... » بر می گردد که این امری اجتناب ناپذیر است .
و اما سخنم با اصحاب رسانه و مطبوعات :
در آغاز همه ی همکاران را به رعایت قوانین از جمله قانون مطبوعات دعوت می کنم و اگر هم نقدی سازنده را مطرح می کنید ابتدا مستندسازی کنید یعنی مدارک مورد نیاز را در اختیار داشته باشید که به نشر اکاذیب متهم نگردید و و در مرحله ی دوم بدانید که مدارک باید به حدی قابل قبول باشد که اگر شاکی خصوصی داشتیم آن مدارک محکمه پسند باشند که در این آوردگاه تبرئه شویم .
مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای در تاریخ 29 شهریور 1388 پیرامون دور نگهداشتن مطبوعات از گمان سوء می فرماید « فضا را نباید از تهمت و از گمان سوء پر کرد. قرآن کریم می فرماید: «لو لا اذ سمعتموه ظنّ المؤمنون و المؤمنات بانفسهم خیرا»؛ وقتی می شنوید که یکی را متهم می کنند، چرا به همدیگر حسن ظن ندارید؟ تکلیف دستگاه اجرائی و قضائی به جای خود محفوظ است. دستگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های اجرائی باید مجرم را تعقیب کنند، دستگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های قضائی باید مجرم را محکوم و مجازات کنند؛ با همان روشی که ثابت می شود و در قوانین اسلامی و قوانین عرفی ما هست و هیچ هم در این زمینه نباید کوتاه بیایند؛ اما مجازات مجرم که از طرق قانونی جرم او ثابت شده است، غیر از این است که به گمان، به خیال، به تهمت، یکی را متهم کنیم، بدنام کنیم، توی جامعه دهن به دهن بگردانیم. این که نمی شود. این فضا، فضای درستی نیست.
مقام معظم رهبری در تاریخ 6 تیرماه 1390 می فرماید « حتّی اگر چنان چه فرض کنیم یک نفری جرمی هم کرده است، این جرم در دادگاه صالح اثبات هم شده است، این شخص به مجازات محکوم هم شده است ـ فرض کنید رفته زندان ـ چه لزومی دارد ما اسم او را در روزنامه‌ها منتشر کنیم تا بچه‌ی این آدم که دارد مدرسه می رود، دیگر رویش نشود مدرسه برود؟ چه اشکال دارد که این مدتِ زندانش را بگذراند، بیاید بیرون، خودش و خانواده‌اش زندگی عادی‌شان را ادامه دهند؟ خب، جرمی کرد، مجازات شد، تمام شد دیگر. باید حتماً آبروریزی بشود؟ این از نکات بسیار مهمی است.البته مخاطب این حرف فقط قوه‌ی قضائیه نیست؛ مسئولان قوه، خارج قوه ، رسانه‌ها مخاطبند. نه از آن طرف بایستی عملکرد قوه‌ی قضائیه را زیر سؤال برد؛ هر اقدامی که قوه‌ی قضائیه می کند، بگویند نخیر، یک کاسه‌ای زیر نیم‌کاسه هست، یک غرضی هست ـ نخیر، کسی نباید این جور عمل کند، اینجور حرف بزند ـ نه از این طرف، افراد به صرف این که متهم به یک معنائی شدند، این اتهام آشکار شود، واضح شود، در افکار عمومی مطرح شود. افکار عمومی از این مسئله چه لذتی می برد؟ برای افکار عمومی چه فایده‌ای دارد که بداند زیدی، عمروی، بکری متهم به فلان عمل خلافی است؟ باید به اینها توجه کرد.
البته امام خامنه ای«مدظله العالی» مسئولین را برای مطرح کردن نقد منصفانه و مصلحانه توسط رسانه و مطبوعات و یا سایر اشخاص حقیقی عنوان می شود ؛ دعوت می کند و می فرماید ؛ « برای شنیدن نقد، سینه‌‌‌‌‌‌ی گشاده و روی باز و گوش شنوا داشته باشید. هیچ ضرر نمی کنید از این که از شما انتقاد کنند. البته این انتقادهائی که می شود، همه یک جور نیست. بعضی‌‌‌‌‌‌ها به قصد اصلاح نیست، بلکه به قصد تخریب است؛ داریم می‌‌‌‌‌‌بینیم دیگر؛ هم از مجموعه مطبوعات خودمان، هم پشتوانه‌‌‌‌‌‌ی آنها. ده‌‌‌‌‌‌ها رادیو و تلویزیون بیگانه و رسانه‌‌‌‌‌‌ی عمومی و بین‌‌‌‌‌‌المللی در اختیار حرفها و افکاری هست که بنایش بر تخریب است؛ یعنی هیچ بنای اصلاح ندارند. آن چه که نقل می کنند و ذکر می کنند، برای تخریب است. لذاست که واقعیت و غیر واقعیت و خلاف واقع و ضد واقع، همه چیز تویش است. گاهی یک چیز کوچک را بزرگ می کنند، گاهی یک چیزی که نبوده، به عنوان یک حقیقت مسلّم جلوه میدهند. اینها البته هست. این، تخریب است. لیکن در کنار این ها، نقد هم وجود دارد؛ نقدهای مصلحانه، خیرخواهانه. گاهی از سوی دوستان شماست، گاهی حتّی از سوی کسانی است که دوست شما و طرفدار شما هم نیستند؛ گاهی این جوری است. به انسان یک نقدی می شود؛ عیب جوئی‌‌‌‌‌‌ای از انسان می شود، انتقادی می شود، که آن طرف هم دوست آدم نیست که آدم به اعتماد دوستی او بخواهد بگوید که خوب، ما گوش می کنیم. نه، دوست هم نیست، اما دشمن هم نیست؛ دشمنی‌‌‌‌‌‌اش هم ثابت نشده. لیکن نقد است؛ انتقاد است. آن را هم حتّی باید گوش کرد. شاید در خلال این نقدها حرفی وجود داشته باشد که به درد ما بخورد و باید به هر حال با سعه‌‌‌‌‌‌ی صدر برخورد بشود.
سخن آخر اصحاب رسانه و مطبوعات :
بیایید و بیائیم از ابتدا اسفند هر سال برای رشد و تقویت بنیه ی اقتصادی استان خوزستان و شهرستان هایی نظیر شوش که در مجموع سه اثر ثبت شده ی جهانی را دارد که در دیگر استان های کشور چنین موردی را نداریم ؛ در کنار مطرح کردن مشکلات و نارسایی ها به مطرح کردن مؤلفه ها و شاخصه های استان زرخیر استان خوزستان و شهرستان شوش نیز بپردازیم ؛ چون اکثر گردشگران داخلی و خارجی و هموطنان از طریق دنیای مجازی و خصوصا نشریات اینترنتی با شهرستان ها آشنا می شوند و برای سفر مناطقی را انتخاب می کنند که به مراتب کمتر به مشکلات آن حداقل در اسفند ماه اشاره شده است .
سخن آخر با مسئولین :
بیائید و از ابتدای سال 1396 حتی اگر شده از حقوق شخصی خود هر کدام خبرنگاری را تحت پوشش برده که این قشر به حداقل دستمزد و یا حق الزمه ای رسیده و با انگیزه به انتشار رویداهای شهرستان بپردازند و با این کار به مراتب نقدها کاهش می یابد و البته نباید انتظار داشت که از آن به بعد خبرنگاران به به و چهچه گو باشند و از مطرح کردن واقعیت ها دور شوند .
و باید گفت خبرنگارانی که در حال حاضر فعال هستند اما دستشان به جایی گیر نیست و نه از نشریات خود حقوقی دریافت می کنند و نه از مسئولین به انگشتان دو دست هم نمی رسند و رفع مشکل مالی آنها در حد معقول شدنی می باشد .
