به قلم ـ عباس کرم الهی
وقتی که مناسبت هایی نظیر « دهه ی مبارک فجر ، هفته ی دولت ، هفته ی دفاع مقدس ، هفته ی بسیج و.... » نزدیک می شود در کل ایران به جز شهرستان شوش نگاه ویژه ای به خبرنگاران برای پوشش خبری دارند .
امیدوارم نه مسئولین از من برنجند و نه همکاران رسانه ای ؛ چون میخوام سفره ی دل را باز کنم و ازناگفته هایی که در دلم مانده پرده بردارم و دلیل آن این است که حداقل تا سال قبل وقتی که چنین مراسمی از راه می رسید وسیله ی ایاب و ذهاب خبرنگاران مهیا بود اما امسال آنهایی که وسیله ی نقلیه ندارند یا باید پوشش خبری را در این بخش نادیده بگیرند ، یا از حاصل دسترنج دیگر خبرنگاران مثل آب خوردن کپی برداری کنند بدون آن که به منبع خبر اشاره ای داشته باشند و یا اگر در آن لحظه به صورت تصادفی پولی را ته جیب خود ببینند با آژانس خود را به محل مورد نظر برسانند .
سخن اولم با مسئولین است :
اگر من به عنوان رئیس انجمن روزنامه نگاران می خوام با شما درد دل کنم به این دلیل است که رسالت حمایت از خبرنگاران شهرستان شوش را برعهده دارم ، ((چه آنهایی که در کنارم هستند و چه آنهایی که همیشه حتی اگر خوب باشم مرا مورد نقد خود قرار می دهند)) وظیفه دارم همه را مد نظر داشته باشم ، پس اول برای دفاع از این قشر با شما سخن می گویم .
وقتی که دومین جلسه ی ستاد دهه ی مبارک فجر برگزار شد و ابلاغ روئسا و دبیران کمیته های هفده گانه اهدا گردید ، اولین موردی را که اعلام نمودم وسیله ی نقلیه برای خبرنگاران بود که همه با قاطعیت گفته ی مرا تأیید نمودند اما امروز در حالی که هم در شهر شاوور و هم در شهر فتح المبین جشنواره ی عشایر برگزار شد ؛ ابتدا با دوست عزیزم احمد حمادی مسئول روابط عمومی فرمانداری طی تماس تلفنی پیگیر وسیله ی نقلیه شدم که گفته شد با امور عشایر هماهنگی کنم ، اما وقتی با رئیس امور عشایر خواستم ارتباط برقرار کنم جوابی داده نشد و این شد که به همکارم علی روسی موضوع را در میان گذاشتم که ایشان هم اظهار داشت من هم هر چه تماس میگیرم جواب نمی دهد ، این شد که جهت پوشش خبری مسابقه ی کتابخانی و همایش دانش آموزی یاوران انقلاب به امور تربیتی و دبستان شهیدان رفتم .
در دیگر شهرستان ها برای تنظیم و پوشش هر خبر مبلغی به خبرنگاران داده می شود ، همین دزفول شهرستان همجوار ما وقتی که با خبرنگاران احوالپرسی می کنم اظهار می دارند که برای انتشار هر خبر چه مبلغی دریافت می کنید ؟ سکوت اختیار می کنم ؛ اسرار می کنند یعنی اینقدر می دهند که زندگی شما را بچرخاند ؟ در جواب می گویم دست روی دلمان نگذارید .
همین دو روز پیش در دبستان ادیب وقتی که جهت پوشش خبری رفته بودم ؛ مجری برنامه که به سفارش رئیس انجمن اولیاء و مربیان وادار به خیر مقدم گفتن شد دقیقا جلوی بیش از 300 نفر عنوان نمود « مقدم آقای عباس کرم الهی که چند شغله می باشد و از چند جا حقوق می گیرد را گرامی می داریم ؟ هر چند که آن مجری به صورت خصوصی گفت شوخی کردم ناراحت نشوید اما برای 300 نفر ذهنیت به وجود نمی آورد ؟ چه عزیزانی برای پوشش خبری به من و یا دیگر خبرنگاران حقوق و یا دستمزدی می دهد ؟ آیا پذیرفتن یک عنوان افتخاری و صرفا برای خدمت به شهرستان شوش چند شغله بودن و چند جا حقوق گرفتند است ؟ بگذریم حال به شخصه انتظار دریافت حقوق و دستمزدی از مسئولین ندارم چون به خواست خدا از یک شرکت که 26 سال در آن انجام وظیفه کرده ام حقوقی را در یافت کرده و برای شوش نیوز از حقوق شخصی خودم هزینه های « پهنای باند ـ هاست ، گیگ ، قالب و ... » را پرداخت می کنم باز هم خدا اموات سید مجید نوری زاده رئیس جمعیت هلال احمر و محمد میاحی رئیس اتاق اصناف را بیامرزد که گاها هدایایی برای هزینه های شوش نیوز به ما می دهند .
کل منظور من این است که مسئولین در درجه ی اول به صحبت های دکتر غزی سرپرست فرمانداری و عبدالحسن آل کثیر معاونت فرمانداری شهرستان شوش توجه داشته باشند که بارها از خبرنگار ان حمایت کرده و گفته اند این قشر را مورد توجه خود قرار دهید . آیا دعوت کردن به موقع از خبرنگاران و مهیا نمودن وسیله ی ایاب و ذهاب برای این قشر توقع بالایی است ؟
چرا ؟ از روزی که همایش استانی خبرنگار در مسیر حادثه برگزار شد و به جز سرپرست فرمانداری ، سرپرست اداره ی فرهنگ و ارشاد اسلامی و یکی دو مسئول دیگر اصلا کسی نیامده بود دلم رنجید و با خدای خود صحبت کردم که این قشر که تمام وقت در اختیار پوشش خبری ادارات هستند چرا در همایش اختصاصی خبرنگاران این قشر را فراموش کردند ، همان موقع تصمیم گرفته بودم که بعد از سه دهه تلاش ، خبرنگاری را برای همیشه کنار بگذارم ، اما فکر کردم مردم چه گناهی کرده و یا چه بی توجهی داشته اند ؟ لذا اگر به همین روال بخواهد پیش رفت از این به بعد قلم خود را برای مردم و و ترویج فرهنگ ایثار و شهادت و فرهنگ عاشورا به کار خواهم گرفت .
و سخن دوم من با همکاران خودم است :
عزیزان درست است که من رئیس انجمن روزنامه نگاران هستم ، درست است که دبیر کمیته ی ارتباطات و اطلاع رسانی ستاد دهه ی مبارک فجر هستم که متأسفانه برخی از شما گزارش هایی انتقادگونه تنظیم کرده و کمیته ی اتباطات و اطلاع رسانی را مورد هدف قرار داده اید ؛ این راه بدانید و بعد اگر خواستید مرا مورد هجمه ی خود قرار دهید تصمیم نهایی را بگیرید .
روز اول که برنامه های دهه ی مبارک فجر به ادارات ارسال شد با توجه به این که تغییراتی اساسی در برنامه ها به وجود آمد و در دو روز از هفت روزی که سپری شده برنامه ها کنسل گردید ، از طرفی تا برنامه ی جدیدی از طرف روابط عمومی فرمانداری به اینجانب ابلاغ نشود چگونه می توانم به شما همکاران اطلاع رسانی کنم ؟ هر وقت که مطلع شده ام بلافاصله با ارسال پیامک که مطمئن باشم به دستتان رسیده اقدام کرده ام و بالاخره وقتی که روز اول تقاضای وسیله ی نقلیه را در جلسه اعلام کرده ام ولی اقدامی صورت نگرفته مرا مقصر ندادید ، حال اگر هدف این است که با هم متحد باشیم ، و خبری را منتشر نکنیم تا به این قشر توجه شود ، همین خبر را در نشریات خود منتشر کنید و اگر موضوع چیز دیگری است ما را هم درجریان بگذارید .
