به قلم ـ استاد جعفر دیناروند
رئیس کارگروه تخصصی امور اجتماعی اتاق فکر انجمن روزنامه نگاران
در فعالیت های آدمی فریاد سازی امری مهم و قابل بررسی است.شاید انواعی از کوشش های آدمی برای رسیدن به اهداف انسانی قابل درک باشند اما وجود فریاد وضعیتی دیگر دارد.
در واقع ما ضدیتی با انواع روش های بیدار سازی نداریم و آن ها را اموری لازم و ضروری بر می شماریم اما فریاد را از این نظر که جنبه های مختلفی را داراست بهتر درک می نماییم و ضرورت آن را مورد تاکید قرار می دهیم.
در واقع فریاد را موضوعی قابل تحسین برای بیدارسازی و دانانمایی در نظر می گیریم.گرچه فریاد دارای جنبه های مختلفی است اما همه ی آن ها مانند هم و در یک سطح مشخصی نیستند.دارای تفاوت های فراوانی می باشند و گاه از نظر اولویت درجه بندی هایی را شامل می شوند.به طور مثال فریا سازی تا فریاد شنوی دو نکته ی متفاوت هستند.از جنبه های مختلفی قابل بررسی اند و هرگز مانند هم یا عین هم نیستند.
در فریاد زنی مسائلی است که در فریاد شنوی نیست یا در حداقل شکل در واولویت های یکسانی قرار ندارند.فریاد سازی را می توان علتی بزرگ در نظر گرفت.جامعه ی انسانی به دلیل تفاوت های فردی که داراست نمی تواند مانند هم عمل کند.نیاز به انسان هایی است که دیگران را بیدار نمایند.اگر جامعه در این میان عین هم بودند که مشکلی وجود نداشت اما واقعا این چنین نیست .
در واقع همه مانند سقراط یا افلاطون نیستند.ادیسون و ابوعلی سینا فراوان وجود ندارند.در انقلاب ها هم چنین وضعیتی وجود دارد.اگر فیدل کاستروها بودند انقلاب کوبا خیلی زودتر به نتیجه می رسید اما این چنین نبود.کوبا یک فیدل بیشتر نداشت.در انقلاب فرانسه هم فریاد ها را افرادی معین ساختند.بیداری برای رشد و تعالی جامعه ی فرانسه ناشی از وجود تعدادی از افراد اندیشمندی بود که فریاد سازی کردند.
در انقلاب اسلامی ایران که ادامه ی انواعی از جنبش های ایرانی بود فریاد زنان معدود بودند.انواعی از ترس ها و جو حاکم مانع از رشد دهندگی گشت.درست است که انقلابی به نام مشروطه روی داد و افرادی خاص فریاد زدند اما نتیجه ی آن همانی نبود که می بایست باشد.
در پانزدهم خرداد ماه چهل و دو هم فریادی تک برخاست و گرچه بیداری را مطرح کردند اما تا پنجاه و هفت طول کشید.فریاد سازی در این میان اصلی ترین نقش را ایفا کرد.اگر فریاد زنان متعدد بودند یاورانی مهم در رسیدن به اهداف می شدند.البته تعدد فریاد زنان هزگز به معنای تعدد رهبری نیست.این بدان معناست که رسایی اولیه برای بیداری را دیگران نیز انجام دهند تا بدین سان انواعی از فریاد ها برای بیداری نسل ها ایجاد شود.بیداری که در ایران نتیجه ی انقلاب سال پنجاه و هفت گشت.
تلاش اندیشمندان و مصلحان اجتماعی همین است که فریاد زنان را افزایش دهند.فریادی که ریشه ی فکری و اندیشمندی دارد و متفکرانه مسائل جامعه ی انسانی را مورد نظر قرار می دهد.باید فریاد زنی را نمادی برای رشد دهندگی یافت تا بدین شکل بتوان تعالی و پیشرفت جامعه را محقق ساخت.ما چنین وضعیتی را لازم و ضروری می دانیم.بدیهی است که اگر فریاد به فریاد ها تبدیل شود گوش ظالمان و مفت خوران را کر خواهد کرد و از صحنه بیرون خواهند رفت.
فریاد زنی بدون شک نتیجه ی فهمی والا خواهد بود و با انوع سروصداهای نامعلوم و نامشخص ایجادی که تعدادی نیز در آن منافع شخصی دارند متفاوت است.فریاد زنی در موضوعات بیدار سازی انسانی موضوعی مهم و قابل درک است.گرچه نمادی مخفی دارد اما هرگز موافق با رضایت نیست.
فریاد سازی یک جنبه ی تولیدی است.ایجاد زمینه هایی برای رشد دهندگی است.مسائل و مشکلات فراوانی را در درون خود داراست.نگاهی اندیشمندانه دارد و هدف اصلی آن بیداری نسل هایی است که تصور می کنند در فعالیت ها موثر نیستند.فریاد زنی تولیداتی را مد نظر دارد که با ایجاد آن ها انسان هایی والا و تعالی را ایجاد می نماید که لازمه ی پیشرفت و ترقی کل جامعه ی انسانی می شوند.
باید اندیشمندان به خویشتن محدود نشوند و تلاش کنند تا با زمینه سازی های مختلف رفتار فریاد زنی را محقق نمایند.فریاد زنی بدون ساختن انسان هایی فهیم امکان ندارد.فریاد سازی به عنوان یک هدف نهایی دارای اهدافی قبل از خویش است که مهم ترین ان ها دانایی و توانایی است.باوری برای شدن است و فاصله گرفتن از بودن می باشد.
فریاد زن را باید ساخت.کوشید تا به عنوان انسان هایی والا مورد نظر باشند.آدم هایی که به آدمیت خویش بر می گردند و درون خود را چنان می سازند که گویی قبل از آن از نبودش در زجر بودند.در چنین وضعیتی احساس تعهد به نوع بشر و انسان اصلی ترین برای ادامه می گردد.
فریاد ساز فردی والا مقام است.در جامعه ی خویش دارای احترام و جایگاهی ویژه است.این هم در محدودیت ،پاسخگو نیست.تلاش ها باید برای افزایش فریاد سازان باشد تا بدین سان بتوان مسائل انسانی را حل وفصل نمود.دانایی و بیداری نسل ها نشان دهنده ی افزایش فریاد سازان است.فریاد سازی فعالیتی هدفمند برای هوشیار سازی نسل بشری است.کوششی که اگر مورد غفلت قرار گیرد نوع بشر را از مسیر انسانی خویش منحرف می کند و گذشت زمان آن را به ثبات خصلت های حیوانی تبدیل می نماید.فریاد سازی تلاشی مهم در جهان پر تلاطم امروزی است.
