احمد معین ـ خبرنگار شوش نیوز
بررسی تاریخ معاصر ایران یادآور وقایع تلخ و شیرین فراوان است . وقتی تقویم را ورق می زنی به روزهای خاصی میرسی که ارزش و اهمیت آن به حدیست که نمی توان به راحتی از کنار آن گذشت .
روز 28 مرداد از این نوع ایام است ، این روز یاد آور حادثه تلخ در تاریخ سیاسی ایران می باشد که در سال 1332 توسط امپریالیسم کودتایی نظامی بر مردم ما تحمیل شد و خط پایانی بر دموکراسی خواهی ایرانیان بود که پس از سالها حکومت اختناق به آن دست یافته بودند.
امضاء قانون اساسی مشروطه در تاریخ 8 دی ماه 1285توسط مظفرالدین شاه قاجار ، نخستین گام در جهت حاکمیت مردم ایران بر سرنوشت خویش بود و با تشکیل مجلس شورای ملی و سایر نهاد های مدنی کودک نوپای دموکراسی در ایران راه رفتن را آغاز کرد . این شروع ، می توانست پایانی بر نفوذ اجانب بر سرنوشت سیاسی ما باشد ولی بی کفایتی حکام وقت ، مانع از این کار شد . در عصر محمد علی میرزا ، مجلس را به توپ بستند و آزادی خواهان را زندانی و اعدام کردند و پس از آن با کوتای انگلیسی ها در اسفند 1299 رضا خان را حاکم ایران کردند تا بوسیله عمال خود به اهداف خویش برسند.
ایران کشوریست غنی با منابع زیر زمینی فراوان ، اعم از معادن فلزات گرانبها و کانی های ارزشمند و از همه مهمتر منابع فراوان نفت ، که مهمترین عامل جلب توجه استعمار به ایران بود. کشف نفت در سال 1287 توسط دارسی انگلیسی در مسجد سلیمان ،سبب شکوفایی اقتصاد این کشور از صادرات نفت ارزان ایران به انگلیس شد ، تأمین انرژی لازم برای به حرکت درآوردن موتورکشتی های جنگی این کشور در جنگهای بین المللی اول و دوم ، مهمترین عامل دخالت این کشور را در امور ایران بود ، به گفته نخست وزیرش" اگر نفت ایران نبود ما برنده جنگ نمی شدیم". دخالت انگلیس ها به حدی رسید که در عزل و نصب شاه ، نخست وزیر ، وزیران و نمایندگان مجلس مداخله می کردند و در تلاش بودند که عوامل خود را در رأس امور قرار دهند تا به منویات خویش برسند.
رضا شاه پس از بیست سال حکومت به حدی رسیده بود که خود را حاکم بلامنازع ایران می دانست وبا اقتدار بر ایرانیان حکومت می کرد . با گسترش جنگ جهانی دوم و کشاندن آن به مرزهای ایران، دول متفق بدون توجه به حکومت ایران ، کشور را اشغال و رضا شاه را خلع و پسرش را به جای آو گماردند . این تحول، باعث به وجود آمدن فضای باز سیاسی در ایران شد ، زندانیان سیاسی آزاد شدند ، روزنامه ها آزادانه می نوشتند ، فعالیت احزاب گسترش یافت و فضایی مملو از تنش سیاسی بر ایران حاکم شد . مجلس در ادوار مختلف بین احزاب و گروههای مختلف دست به دست می شد تا اینکه نیروهای ملی و مذهبی قدرت را در دست گرفتند و با حمایت نیروهای مردمی و علماء ، مانع دست درازی بیگانگان به سرمایه های ملی شدند که این موضوع زمینه تلاش هایی را در داخل و خارج از کشور بر علیه دولت و مجلس ، فراهم آورد . این دوران معاصر شد با تحرکاتی در آسیا ، آفریقا و آمریکا که ندای آزادی خواهانه به گوش می رسید و خیلی از کشورها در حال مبارزه برای دست یافتن به استقلال و رهایی از یوغ استعمار و گروهی در تلاش برای ملی کردن سرمایه های ملی مملکتشان بودند ، در این بین نخبگان ایرانی که نمی خواستند از این قافله عقب بمانند مبارزه گسترده ای را علیه استعمار آغاز کردند و در تاریخ 29 اسفند 1329 صنعت نفت در ایران ملی اعلام نمودند ، این فرایند بزرگترین ضربه به استعمار بود و باعث شد انگلیسی ها دست به کار شوند و با تهدید و تحریم و تطمیع ، دولت و ملت ایران را به زانو در آورند ولی از آنجایی که این اعمال با روحیات ایرانیان سازگار نیست ، تسلیم تهدیدات استعمار و نشدند با مقاومت بر مشکلات فایق آمدند ، اما استعمار که تحمل دیدن این پیشرفت ها را نداشت با ایجاد تفرقه در بین نیروهای ملی و مذهبی و روش قدیمی " تفرقه بینداز و حکومت کن " ، دست به کار شد و در وقت مناسب ضربه ای مهلک به پیکر نظام سیاسی ایران وارد نمودند و در تاریخ 28 مرداد 1332 کودتایی ننگین با طراحی آمریکا و انگلیس بر ما تحمیل نمودند و با استفاده از عوامل داخلی ، دولت قانونی دکتر مصدق را ساقط نمودند ، و با انتصاب عوامل خویش در دولت و مجلس عملا" دست به غارت سرمایه های ملی ما زدند این روند ادامه یافت تا پیروزی انقلاب اسلامی در 22بهمن 1357 که پایانی بود بر این چپاولگری .
