به قلم ـ عباس کرم الهی
در بامداد روز شنبه 21 فروردین 1378 و در سن 55 سالگی امیر سپهبد علی صیاد شیرازی که معروف به 
صیاد دلها بود به وسیله عوامل مسلح سازمان منافقین در پوشش رفتگر، مقابل درب منزل مسکونی‌اش واقع در تهران جلوی دیدگان « مهدی» پسر 18 ساله اش به درجه ی رفیع شهادت نائل گردید .
سرلشکر پاسدار رحیم صفوی که در زمان شهادت امیر سپهبد علی صیاد شیرازی فرمانده کل سپاه پاسداران بود در به همین مناسبت می گوید : «عملیات تلافی‌جویانه ی سپاه پاسداران در همان سال اول شهادت صیاد شیرازی، با شلیک بیش از هزار گلوله توپ و موشک به مقرهای منافقین در داخل خاک عراق انجام شد. »
رحیم صفوی تصریح کرد: «بدون شک دستور به شهادت رساندن صیاد شیرازی از یک رده ی بالاتر به منافقین داده شد و شخص صدام این دستور را به مجاهدین خلق داد.»
سرلشکر صفوی می افزاید : «سپاه پاسداران در همان سال اول شهادت صیاد شیرازی، طی یک طرح عملیاتی از ساعت ۴ تا ۸ صبح تمام مقرهای منافقین از پادگان اشرف گرفته تا العماره را با شلیک بیش از هزار موشک و گلوله توپ‌خانه برد بلند، منهدم و تلفات سنگینی را به منافقین وارد کرد. به دنبال این عملیات، عراق واکنش شدیدی از خود نشان نداد و تنها به گله ی مختصری بسنده کرد.»
چند روز پیش در فضای مجازی کلیپی را دیدم که به عنوان یک پیشکسوت تئاتر که دست به قلم هستم و نمایشنامه می نویسم سرافکنده شدم ، کلیپ از این قرار بود « ابتدا تعدادی عکس از خوانندگان و هنرپیشگان را یک خبرنگار نشان جوانان امروزی در یک پارک نشان می داد ، بلافاصله آن جوانان دقیقا اسم آن خوانندگان و بازیگران سینما و یا فوتبالیست ها را می گفتند ؛ اما وقتی عکسی از امیر سپهبد علی صیاد شیرازی را نشان هر جوانی داد این چهره را نمی شناختند» ؛ چهره ای که هم در دوران پیش از پیروزی انتقلاب اسلامی مبارزات سیاسی داشته و پس از پیروزی انقلاب ایران، سال ۱۳۵۸ در کردستان، به عنوان فرمانده ی عملیات شمال غرب کشور در نبردهایی به همراه مصطفی چمران نقش مهمی ایفا نمود.و در دوران هشت سال دفاع مقدس به عنوان فرمانده ی نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران با مشارکت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در عملیات «طریق القدس، فتح‌المبین، بیت‌المقدس، رمضان، مسلم‌بن‌عقیل، مطلع‌الفجر، محرم، والفجر۱، ۲، ۳، ۴، ۸، ۹، عملیات خیبر ، بدر و قادر »شرکت نمود و پیروزی‌های بزرگی را برای ایران به ارمغان آورد و در سال ۱۳۶۷ در عملیات مرصاد که در خلال آن مرزهای غربی ایران مورد هجوم منافقین قرار گرفته بود، با طراحی عملیاتی تحت عنوان عملیات مرصاد نیروهای متجاوز را شکست داد . دلیل چه می تواند باشد ؟ چرا چهره ی برجسته و ارزشمندی باید برای جوانان امروز گمنام باشد؟
حضرت آیت‌الله العظمی امام خامنه‌ای«مدظله العالی» در تاریخ 24 شهریورماه1388 در دیدار با جمعی از «هنرمندان، کارگردانان، فیلمنامه‌نویسان، نویسندگان، شعرا و فعالان عرصه‌ی فرهنگ و هنر در حوزه‌ی ادبیات و هنر دفاع مقدس» فرمودند : « روایت و بازآفرینیِ هنریِ گنجینه‌ی خصلت‌های والا و انسانی هشت سال دفاع مقدس یک مجاهدت بزرگ است که قطعاً تأثیرات آن حادثه‌ی عظیم را خواهد داشت ..... هشت سال دفاع مقدس مجموعه‌ای از صفات والا و فرهنگ‌های ممتاز و عقاید و معارف برجسته است که راویان آن همچون آیینه‌ای در مقابل یک مظهر جلال و جمال هستند.......هشت سال دفاع مقدس مظهر حماسه، معنویت و دین‌داری، آرمانخواهی، ایثار و از خودگذشتگی، ایستادگی و مقاومت، تدبیر و حکمت و شکوفایی استعدادها و ظرفیت‌ها است. راوی و بازآفرین هنری دفاع مقدس در واقع روایت‌گر چنین ارزش‌ها و اوج‌هایی است که هر ملتی به داشتن برخی از آنها به خود می‌بالد.....آثار هنری مربوط به دفاع مقدس در عرصه‌های «فیلم ، تئاتر ، کتاب ، خاطره و رمان »، یکی از پرمخاطب‌ترین آثار هنری بعد از انقلاب در جامعه است. بنابراین هرچه بیشتر در این عرصه سرمایه‌گذاری و تلاش شود، مناسب است .... هنرمندان باید مراقب باشند تا نگاه واقع‌بینانه و روح حساس آنها موجب ایجاد روحیه‌ی یأس و ناامیدی نشود، زیرا عرصه‌ی فرهنگی و هنری کشور نیازمند انسان‌هایی پرتلاش، خستگی‌ناپذیر، خلّاق و امیدوار به آینده است و باید در کنار تلخی‌ها، شیرینی‌ها را هم دید.»
درست است که فیلم هایی در مورد دلاورمردی رزمندگان اسلام در دوران هشت سال دفاع مقدس ساخته شده یا اینکه فیلم ها و نمایش هایی در مورد آزادگان در دوران اسارت و یا تلاش بانوان در پشت جبهه تولید شده است ؛ اما به جرأت می توان گفت : به جز یکی دو فیلم که به شخصیت های دوران هشت سال دفاع مقدس اختصاص داشته که یکی از آنها به دلاورمردی های دکتر مصطفی چمران در کردستان و خلبان شهید عباس بابایی است ؛ هیچکدام از شخصیت های این دوران پرافتخار به تصویر کشیده نشده است .
در شهرستان شوش من بخشی از خاطرات سردار حشمت حسن زاده یکی از یادگاران هشت سال دفاع مقدس را تحت عنوان نمایش « مسیرعشق» به مرحله ی اجرای عمومی رساندم که در یکی از اجرا ها سردار حسن زاده وقتی که این نمایش را دید اشک از چشمانش جاری شد و خاطرات دوران جنگ در ذهنش تداعی شد ، اما بعد از آن به برخی از رزمندگان شهرم بارها درخواست کردم که خاطرات 8 مهرماه1359 که باعث شد شهر شوش سقوط نکند را دراختیارم بگذارند تا نمایشنامه ای را آماده کنم و فیلم آن را برای دفاع از روز مقاومت و پایداری شوش درتقویم رسمی کشور ادا کنم اما به جز شهید زنده غلامعباس قلاوند که فرماندهی همین مقاومت و پایداری را بر عهده داشت هیچ کس با من همکاری نکرد ؛ هر چند سرهنگ پاسدار علی ظهیری چند بار تلاش خود را به کار گرفت تا برخی از رزمندگان 8 مهرماه1359 دور هم جمع شود ولی باز امکان پذیر نشد .
هر چند این روزهای فرحناز فروغیان یکی از نویسندگان این شهر که هم اکنون در استان البرز سکونت داد کتابی تحت عنوان «از شوش تا هامبورک» بر گرفته از خاطرات غلامعباس قلاوند را در همین پایگاه خبری شوش نیوز رونمایی کرد .
اما صحبت من نه فقط معرفی شخصیت های دوران هشت سال دفاع مقدس شهرستان شوش و یا استان خوزستان است بلکه شخصیت های ملی و مبارزانی نظیر « امیر سپهبد علی صیاد شیرازی ـ شهید محمد ابراهیم همت ـ شهید جواد فکوری ـ شهید حسین خرازی ـ سرلشگر خلبان شهید سید علیرضا یاسینی ـ شهید حسن باقری ـ شهيد سرلشكر منصور ستاري ـ شهید محمدعلی جهان آرا ـ سرتیپ ایرج نصرت زاد ـ شهید محمدرضا دستواره ـ امیر سرلشکر شهید محمد مهدی عموشاهی ـ سرتیپ پاسدار احمد کاظمی ـ امیر سرلشکر خلبان حسین لشکری ـ شهید محسن وزوایی ـ سرگرد خلبان شهید احمد کشوری ـ شهید حاج حسین بصیر و....» نباید گمنام بمانند و لذا از نمایشنامه نویسان و فیلمنامه نویسان انتظار دارم در ژانر دفاع مقدس به چنین شخصیت هایی توجه داشته باشند البته مساعدت مسئولین فرهنگی و هنری کشور ـ استان و شهرستان شوش می تواند انگیزه ی هنرمندان را دو چندان نماید .
