به قلم ـ مهدی چعب
با سلام و عرض ادب و احترام به همه مسئولان شهرستان شوش شهردانیال نبی(ع) ، پایتخت تمدن ایران .
در ابتدای کلام و با دلی شکسته سخنم را با آیه ای از قرآن کریم آغاز می کنم: لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ از رحمت خدا ناامید نشوید قطعا که انسان اگر با خدای خود معامله کند پیروز است و به درجات بالاتری خواهد رسید اما در باب فعالیت فردی و خدمت به مردم همه ما می توانیم به همدیگر کمک کنیم و نیاز به پست ومقام نداریم که در چه جایگاهی باید باشیم چون هدف و نیت خدمت است و این خدمت یک توفیقی هست که خداوند به ما داده اما بندگان خدا(مسئولین) از ما گرفته اند!!! در شهرستان شوش متاسفانه معلولین را یک فردی ناتوان و کم کار شناخته شده اند و این یک دیدگاهی کاملا اشتباه و می توان گفت حذف معلولین از جامعه است!!

افراد دارای معلولیت خود را هم فردی از این جامعه می دانند و مانند دیگر انسان ها هم هدف دارند اما معلولیت آن ها(جسمی ، حرکتی) سبب شده تمام فعالیت ها را با سختی انجام دهند.مسئولین عزیز ما توانجویان معلول ذهنی نیستیم که هیچ توجهی به ما نمیشود در بین این معلولین اشخاصی هستند در تمام زمینه ها فعال هستند و انتظار دارند مسئولین با این قشر یک تعامل داشته باشند نه اینکه حذف شوند!!! ۱۲ آذر ماه مصادف است با روز جهانی معلولان و معلولین این روز را نه برای تبریک می شناسند و نه برای دریافت هدیه(مراسم جشن) بلکه این روز را برای بیان مشکلات ، پیشنهادها ، نظرات و تعامل آن ها با مسئولین می شناسند برگزاری مراسم به نام توانجویان یک حرکت قابل تقدیر و شایسته ای است اما به عنوان یک توانجو خوشحال می شوند در این برنامه مشارکتی داشته باشند و میتوان گفت میزبان هستند نه اینکه صرفا فقط میهمان برنامه باشند و این حمایت هایی که فقط در حد یک لوح تقدیر و کارت هدیه باشد دردی را دوا نمی کند و ما انتظار این را داریم مسئولین دیدگاهشان نسبت به توانجویان ویژه و دیدگاه یک فرد ناتوان جامعه نباشد.