احمد معین ـ خبرنگار شوش نیوز
اکنون سال 61 هجری است . حضرت امام حسین (ع) مراسم حج واجب را نا تمام رها می کند وبه سوی سرزمین عراق وشهر کوفه راهی می شود ، کیسه ای پر از دعوت نامه های کوفیان و دوستدارانش را همراه دارد که با استناد به آنها عازم این سفر بی پایان شده است .
از آن سو. حاکم کوفه ، عبیدالله ابن زیاد با ایجاد حکومت رعب و وحشت در منطقه و قتل سران شیعه و تطمیع و تهدید سست عنصران و شهادت مسلم ابن عقیل و قیس ابن مسهر ، سفیران امام ، توانسته کنترل اوضاع را در دست بگیرد و با تجهیز سپاهی چند ده هزار نفری به فرماندهی عمرابن سعد و جلادانی چون شمر ابن ذوالجوشن ، حرمله ابن کامل و سنان ابن انس و... ، خود را آماده رویارویی با اهل بیت رسول الله (ص) نموده بود .
پس از روزها و طی صدها فرسنگ ، کاروان امام در سرزمین کربلا با سپاه یزید برخورد نمود و پس از ماجراهای غمگین در روز دهم محرم سال 61هجری حضرت امام حسین (ع) ، فرزندان ، برادران و یاران با وفایش به جرم عدم تبعیت از حاکم ظالم و جهالت جامعه در اوج مظلومیت به فجیع ترین روش به دست بدترین افراد روی زمین به شهادت رسیدند و ضمن جاودانگی خود لعنت دنیا و آخرت را برای قاتلین خود به ارمغان آوردند .
پس از شهادت موجی از بیداری جهان اسلام را فرا گرفت . قیام توابین ، قیام مختار ، رسوایی آل امیه و قصاص قاتلین فرزند رسوالله(ص) از تبعات این بیداری بود .
شهادت مظلومانه اباعبدالله(ع) و اصحابش پشیمانی و ندامت شیعیان را در پی داشت . آنان که با دعوت خود ، امام را در مهلکه قرار دادند و کناره گرفتند وبا این کار خود حکم قتل او و یارانش را تایید نمودند آنانی که ندای "هل من ناصر ینصرنی " امام خویش را شنیدند و به آن پاسخ ندادند ، تا ابد پشیمان و سرخورده گشتند . خون حسین (ع) جوشید و از آنجایی که او ثارالله است راهنمای قیام مظلومان علیه ظلم و جور حکام زمانه شد . در دوران معاصر قیام امام حسین (ع) چراغ هدایتی شد برای پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و پس از آن راهی برای خروج از بن بست مسلمانان جهان.
*آیین ها و مراسم یادبود قیام حضرت ابا عبدالله (ع)
شیعیان همه ساله به پاس قیام امام حسین (ع) و شهادت ایشان مراسم عزاداری ویژه ای در ماه محرم به ویژه در ده روز اول آن برگزار می کنند و با پخش نذورات و توصل به ایشان رفع حاجت می کنند . این مراسم عزاداری تا اربعین ایشان ادامه می یابد و در روز اربعین با برگزاری عزاداری به اوج خود می رسد . مراسم اربعین اباعبدالله جایگاه ویژهای نزد شیعیان دارد بطوری که آن را زیارت اربعین نامیده اند و در مورد فضایل این روز روایات فراوانی نقل شده است.
از هنگامی که اولین زایر اربعین امام حسین(ع) ، صحابی رسول الله (ص) و امیرالمومنین (ع) ، جابرابن عبدالله انصاری با پای پیاده از مدینه به کربلا رسید 1373 سال می گذرد . در این سالها علما و اولیاء الهی (ع) برای زیارت امام حسین(ع) در روز اربعین جایگاه والایی قایل بودند و با پای پیاده به زیارت ایشان میرفتند. جابر عبدالله انصاری نخستین زایری بود که با پای پیاده در سال 61 هجری به کربلای معلی رسید و پس از آن ائمه معصوم (ع)با پای پیاده در دوران حکومت سفاک اموی و عباسی این سنت حسنه را به جای می آوردند .
همواره آیین ها و ادیان مختلف با هدف همبستگی میان پیروان و هویت بخشی به جریان اجتماعی خود ، ایامی را در سال مشخص کرده و پیروان خویش را ملزم به شرکت در اجتماعات میکنند . یکی از پیامد های اینگونه تجمعات ، نمود جهانی و به نوعی تبلیغ آن جریان اجتماعی است که معمولا در جامعه جهانی تاثیر گذار است . پیاده روی و اجتماع میلیونی شیعیان در روز اربعین در کربلای معلی از این نوع مراسم است که جهان تشیع قدرت مادی و معنوی خود را به رخ عالم می کشد.
پیاده روی اربعین حسینی معمولا از آغاز ماه سفر شروع و در روز اربعین با اجتماع میلیونی عاشقان اهل بیت (ع) و عزاداری سیدالشهدا پایان می یابد . آنچه در این میان مهم است علاوه بر ابراز ارادت به سید شهداء و اهل البیت(ع) ، نمود جهانی این تجمع شیعی است که همچون خاری در چشم دشمنانی چون وهابیت و تکفیریان و بدخواهان تشیع است . اکنون که جهان اسلام دست خوش تفرقه و فتنه انگیزی سست عنصران کاخ نشین شده و با ایجاد گروههای تکفیری و خونخوار دنیای اسلام و منطقه را به خشونت و نفاق کشیده اند ، شیعیان آل علی و عاشقان اهل بیت (ع) از بلاد اسلامی چون ایران ، عراق ، بحرین , افغانستان , هند , لبنان و.... در این روز گردهم می آیند تا قدرت واقعی و اتحاد خویش را به رخ بدخواهان بکشند.
*زیارت اربعین از دیدگاه ائمه اطهار (ع) و بزرگان
همانطور که بیان شد این مراسم جایگاه ویژهای نزد امامان معصوم و اولیاءالله داشته است به طوری که با توجه به محدودیت هایی که حکام ظالم اموی و عباسی برای آنها ایجاد می کردند، باز هم این سنت حسنه را به جا می آوردند .
حضرت امام صادق (ع) می فرماید : هر کس با پای پیاده به زیارت امام حسین برود ، خداوند برای هر قدمی که برمیدارد یک حسنه برای او نوشته و یک گناه از او حذف می کند .
حضرت امام حسن عسکری (ع) می فرماید : از نشانه های مومن زیارت امام حسین در روز اربعین است
مراجع تقلید چون آیت الله خامنه ای ، ایت الله نوری همدانی ، جوادی آملی ، بهجت ، مکارم ، علوی ،صافی گلپایگانی و... همگی بر یرگزاری مراسم پیاده روی اربعین جهت تکریم قیام حضرت امام حسین (ع) و زنده نگهداشتن آن امام و فلسفه جهادش تاکید داشته اند .
*وضعیت پیاده روی اربعین در دوران معاصر
پس از اولین پیاده روی جابرانصاری در مدتی این مهم به ورطه فراموشی سپرده شد ولی در نهایت شیخ میرزاحسین نوری آن را احیا کرد. این عالم بزرگوار در روز عید قربان به قصد زیارت از نجف تا کربلا سه روز در راه بود و حدود سی نفر از دوستانش او را همراهی می کردند . محدث نوری از آن پس تصمیم گرفت این کار را انجام دهد که آخرین بار در سال 1319 با پای پیاده به زیارت حضرت اباعبدالله رفتند.
تحقیقات نشان می دهد پیاده روی اربعین تا آغاز حکومت صدام در سال 1358 شمسی ادامه داشته و پس از آن تا سال 1383که پایان حکومتش بود عزاداری و برگزاری مراسم اربعین ممنوع بوده است و انجام این عمل مخالفت علنی با حکومت وقت بوده است.شکنجه ، مرگ ، زندان ، بازداشت و ... در گذشته ای نه چندان دور می توانست هزینه یک زائر پیاده برای رسیدن به حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) باشد روزگاری که ترس و سفر مخفیانه از دل بیراهه ها دلیلی جز عشق به ابا عبدالله نداشت . با این حال حتی تهدید به مرگ و زندانی در رژیم خوفناک صدام باعث نمی شد تا عاشقان اهل بیت برای زیارت اربعین طی طریق نکنند
( برگرفته از سایت اربعین ) ابوحسن می گوید : در آن روزگار کسی اجازه گوش دادن نوای مداحی یا نوحه و روضه خوانی نداشت و چنانچه علاقه داشت باید در خفا این کار را انجام می داد .
سید جمال دیگر شهروند عراقی می گوید : من تجربه دوبار پیاده روی در زمان حکومت صدام را دارم . هرکس که قصد پیاده روی داشت بایستی دو سه نفری از بیراهه ها و لابه لای درختان و مزارع عبور کنند تا جاسوسان و مزدوران بعثی متوجه آنها نشوند . او ادامه می دهد که گروهی از اهالی محله کراده بغداد حین پیاده روی ، اسیر بعثی ها شدند و پس از مدتی اعدام گشتند . او ادامه داد که مردم مسیر حرکت زوار را مخفیانه به خانه های خود می بردند و از آنها پذیرایی می کردند
*وضعیت کنونی پیاده روی اربعین
پس از سرنگونی حکومت بعث و صدام در عراق و برداشته شدن ممنوعیتها در این کشور ، عاشقان اهل بیت مراسم ویژه دینی را با دل و جان برگزار می کنند . مراسم عزاداری ابا عبدالله (ع) از جایگاه ویژهای نزد مردم عراق و کلیه شیعیان برخوردار است . مردم عراق که میزبان شش تن از امامان معصوم شیعه هستند خود را وام دار اهل بیت می دانند و در مراسم مولودی و شهادت سنگ تمام می گذارند . برگزاری عزاداری ایام محرم پس از سرنگونی صدام سرلوحه فعالیت عاشقان اهل بیت قرارگرفت و هر ساله به شور آن افزوده می شود . مراسم عزاداری و پیاده روی اربعین که در حکومت قبلی منع شده بود با وزش نسیم آزادی در سرزمین بین النهرین دو باره احیا و هرساله گسترده تر می شوند و علاوه بر مردم مسلمان عراق از سایر کشورهای اسلامی نظیر ایران ، لبنان ، بحرین ، افغانستان ، پاکستان و ... برای شرکت در این اجتماع عظیم راهی این کشور می شوند . پس از سرنگونی صدام ، این کشور مورد اشغال آمریکا قرار گرفت و هنگام تحویل دولت و حکومت به مردم عراق ، پسمانده های رژیم بعث با همکاری ایادی آمریکا و دول مرتجع منطقه دست به فتنه انگیزی زدند و با ایجاد گروههای تکفیر و تروریستی در این کشور ، امنیت مردم و زوار و مراسم مذهبی را به مخاطره کشاندند و باعث شدند که مردم رنج کشیده عراق بیش از پیش در گیر جنگ و حملات تروریستی شوند وتا کنون هزاران نفر از مردم این کشور و زوار ائمه معصوم به شهادت رسیده اند . این گروههای تکفیری ـ تروریستی که اغلب مزدوران وهابیت هستند با فتنه انگیزی و قتل و بمب گذاری و عملیات انتحاری سعی در انحراف شیعیان و ایجاد شکاف در صفوف متحد آنان دارند که حضور در پیاده روی اربعین علاوه بر اجر معنوی ، خاری در چشم بدخواهان و دشمنان جهان تشیع و مسلمانان خواهد بود . سال گذشته بنا بر آمار دولت عراق و بدئر از ناظران گینس ،بیش از 27 میلیون نفر از عاشقان اباعبدالله (ع) در این همایش عظیم شیعی شرکت کردند.
حقیر نگارنده که پارسال افتخار حضور در این مراسم نصیبم شد ، حضور میلیونی این همه زائر برایم خیلی جالب بود و از همه مهمتر سادگی و بی آلایشی مردم رنج دیده عراق که علیرغم جنگ و کمبود های ناشی از آن ، آنچه را داشتند در تبق اخلاص تقدیم زوار می کردند . محل اسکان ، خوراک ، جای خواب ، احترام ، محبت ، عشق همه و همه هدیه مردم عراق است به زوار اربعین . آنچه در این سفر مشهود و ملموس است حس برادری و دوست داشن و عشق به همنوع است که بین زوار چه در مسیر پیاده روی ، چه در حرمین شریفین به یکدیگر هدیه می دهند .
