تهیه و تنظیم ـ عباس کرم الهی
ساعت 18:30 شنبه 25 فروردین 1397 ، به همت دفتر هنرهای نمایشی ، آیین نکوداشت روز جهانی تئاتر و روز ملی هنرهای نمایشی ایران با تلاوت آیاتی از کلام الله مجید توسط علی کاظمی در سالن اصلی تالار نیایش بدون حضور مسئولین برگزار شد .
به گزارش شوش نیوز ؛ در این آئین که محمد دیناروند معاونت اداره ی فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان شوش ، تنها مسئولی بود که در جمع هنرمندان حضور داشت ، اما حضور سرپرستان ، کارگردانان و بازیگران گروه های نمایش « آپادانا ، اندیشه ، بچه های ایرونی ، سایه سار ، سنتی ، مهتاب ، صوت الغریب ، جنت الحسین(ع) ، خاکریز ، قهقهه و شمس الشموس » و مهمانان گروه تئاتر اندیشه نظیر « استاد جعفر دیناروند ، مهندس اسماعیل واهبی ، احیاء خانه زر ، حمید منصوری ، رحمن ایزدی و... » آغاز شیرینی برای این نکوداشت بود .
صادق اسماعیلی رئیس دفتر هنرهای نمایشی ضمن عرض خیر مقدم به فرهیختگان و هنرمندان به تشریح عملکرد هیئت رئیسه ی دفتر هنرهای نمایشی پرداخت و گفت : ابتدا جا دارد از گروه های فعال تئاتری که بدون هیچ گونه چشم داشتی که بعضا از جیب شخصی خودشان به تولید نمایش می پردازند قدردانی نمایم که در سال 1396 با تمام سختی ها با اجرای 19 نمایش چراغ صحنه ی تئاتر را به زیبایی روشن نگه داشتند.
وی افزود : در این مدت یک سال نمایش های « گلدسته های سفید به کارگردانی میلاد رشیدی ؛ قلیان قجری به کارگردانی عبدالحسین رسته خاک ؛ پرواز در محراب و عروج یاس بهکارگردانی ناجی عباسی نیا ؛ بوی مرغ و زعفرون به کارگردانی محمود بالویی ؛ گنج بهکارگردانی رحیم رشیدی تبار ؛ ازدواج در شرایط سخت و هتل پنج ستاره به کارگردانی مصطفی کرمی ؛ قصه ی درخت تنها به کارگردانی احمد دیناروند ؛ قرن و شازده کوچولو به کارگردانی بهرام آریانفر ؛ گره هفتم به کارگردانی کاظم شیاعی ؛ ضیافت شوم بهکارگردانی مصطفی عمله ؛ ماه عسل به کارگردانی علی رحم حاجیوند ؛ جایی دیگر به کارگردانی حامد تقویان ؛ لالایی مهتاب به کارگردانی محمد حیدری ؛ بانوی آب و آینه به کارگردانی احمد خدادادی و حکایت نا تمام یک زن به کارگردانی عباس کرم الهی » از فروردین تا اسفندماه 1396 در سالن اصلی تالار نیایش ، سالن شهید احمد حیاری و پلاتوی استاد سید جلال حسینی اجرای عمومی شدند .
وی افزود : از این نمایش ها ؛ « ضیافت شوم به بیست و سومین جشنواره ی ملی لاله های سرخ اندیمشک ، قرن به دومین جشنواره ی فجر استانی ، گره هفتم به پانزدهمین جشنواره ی بین المللی تئاتر عربی استان خوزستان ، جایی دیگر به اولین جشنواره ی نمایشنامه خوانی فراق فرهاد ؛ پرواز در محراب به اولین همایش تعزیه و آئین های سنتی کشور به میزبانی شوش و آیات به کارگردانی سید جلال حسینی به اولین جشنواره تئاتر خیابانی همایش فاطمی استان خوزستان » راه یافتند .
رئیس دفترهنرهای نمایشی شهرستان شوش ، سپس به فعالیت های بخش تعزیه و شبیه خوانی در سال 1396 اشاره کرد و خاطر نشان نمود :دو گروه از گروه های شبیه خوانی با تعزیه های « متوکل عباسی و بازار شام » موفق به حضور در پنجمین سوگواره ی استان خوزستان به میزبانی شهرستان دزفول شدند و مفتخر به کسب مقام « اول ، دوم و سوم موافق خوانی » و کسب « مقام دوم و سوم مخالف خوانی » و مقام اول کارگردانی شدند .
صادق اسماعیلی سپسی به میزبانی دهمین همایش ملی تعزیه وآیین های نمایشی محرم اشاره کرد و تصریح نمود : این همایش برای اولین بار به میزبانی شوش در مرقبد امام زاده عبدالله بن علی و دعبل خزایی برگزار شد که جا دارد از فرصت استفاده کنم و از « فرمانداری ، شهرداری شوش ، شهزرداری فتح المبین ، مرکز آموزش فنی و حرفه ای ، اداره ی اوقاف و امور خیریه و کلیه ی دستگاه هایی که ما را در برگزاری این همایش ملی یاری کردند قدردانی نمتایم .
وی در ادامه به بخش آموزش اشاره کرد و اظهار داشت : در سال 1396 ابتدا یک ورک شاپ زیر نظر محمد محمدی از استان مرکزی همراه با اجرای نمایش چفوک با ژانر دفاع مقدس در سالن شهید حیاری برگزار شد و یک ورک شاپ یک روزه هم زیر نظر مریم مقدم از شهرستان اهواز در پلاتوی سید جلال حسینی اجرا گردید .
رئیس دفتر هنرهای نمایشی در بخش پایانی سخنان خود به تلاش ها و پیگیری های هیئت رئیسه ی دفتر هنرهای نمایشی شهرستان شوش شخصیت هایی نظیر « ارمغان بهداروند مدیر عامل انجمن نمایش ایران ؛ ناصر چنانی معاونت هنری و سینمایی اداره ی کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان خوزستان ؛ حسین ذولفقاری مشاور مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و محمد یاقوت پور رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان خوزستان » و تعدادی از مسئولین شهرستانی ؛ پا به پلاتوی استاد سید جلال حسینی و سالن اجتماعات شهید حیاری گذاشتند و وقتی شاهد فعالیت قابل توجه گروه های نمایشی شدند مصوب شد که سالن اجتماعات شهید حیاری به پلاتوی شهید احمد حیاری تغییر کاربری یابد و طی دو تا سه ماهه آینده کلید آن تحویل دفتر هنرهای نمایشی گردد و علاوه بر آن سالن اجتماعات تالارنیایش نیز به پلاتویی برای تمرین گروه های نمایشی تبدیل شود .
در ادامه فرزاد پارسا نژاد بعد از استاد سید جلال حسینی به عنوان پیشکسوت تئاتر شوش پیام « رام گوپال باجاج » که به مناسبت روز جهانی تئاتر در سال ٢٠١٨ میلادی منتشر شذده است را به این شرح قرائت نمود : بحران امروز تئاتر فرم نیست، بلکه بحران محتواست ؛ «پس از تمام داستان‌های تکامل، تنها یک چیز را به طور مختصر می‌دانیم؛ که تمام اشکال حیات به سوی بقای ابدی گرایش دارند. حیات تمایل دارد تا در صورت امکان به ماورای زمان و مکان رسوخ کرده و جاودان شود. در این فرآیند شکل حیات خود را به صورت فرا گیر ناقص کرده و نابود می‌سازد. با این حال باید این خیال را محدود به بقای نوع بشر و رهایی آن از انسان غارنشینِ شکارگرِ عصر حجر به سوی عصر فضای خودمان محدود نماییم. آیا امروز باملاحظه‌تریم؟ حساس‌تریم؟ خوشحال‌تریم؟ نسبت به طبیعتی که خود محصول آن هستیم. با محبت‌تریم؟
از زمان سرآغازمان، هنرهای نمایشی (رقص، موسیقی، بازیگری/ تئاتر) ا کنون از ابزار پیشرفته زبان متشکل از مصوت‌ها و صامت‌ها برخوردار است. مصوت اساساً احساسات یا عواطف را بروز می دهد و صامت ارتباطات فرم و اندیشه/ دانش را برعهده دارد. ریاضیات، هندسه، تسلیحات و اکنون کامپیوتر نتیجه آن بوده است. پس اکنون دیگر نمی‌توان از تحول زبان بازگشت. خود زمین نمی‌تواند به حیات خود ادامه دهد اگر لذت جمعی هنر نمایش زنده و دانش (و از جمله آن تکنولوژی) از روزمرگی و ملالت، خشم، حرص و طمع و شر رهایی یافته و تعالی یابد.
رسانه‌های جمعی و علم و تکنولوژی ما را همچون شیاطین قدرتمند ساخته است. بنابراین بحران امروز بحران فرم تئاتر نیست، بلکه بحران محتوا، بیانات و نگرانی‌هاست. ما ا کنون باید دست به دامان انسانِ زمینِ امروز شویم تا خودِ سیاره‌ی زمین را و به دنبال آن «تئاتر» را نجات دهد. هنر بازیگر و هنر نمایش زنده باید در سطحی عملی در دسترس کودکان در مدارس ابتدایی قرار گیرد. چنین نسلی معتقدم که نسبت به حقانیت زندگی و طبیعت حساس‌تر خواهد بود. بر همین اساس امتیاز زبان می‌تواند برای مادر زمین و دیگر سیارات ضرر کمتری به همراه داشته باشد. به علاوه «تئاتر» برای حفظ و نگهداری خودِ حیات، مهم‌تر خواهد شد و به همین ترتیب نیازمند آن است که اجراگرِ زنده و تماشاگر را بدون تهدید یکدیگر، در این دوران جهانیِ با هم بودن، توانمند سازد. به تئاتر درود می‌فرستم و از جهان می‌خواهم که به چنین امری اقدام کرده و آن را تسهیل نماید؛ در سطح توده مردم، شهری و روستایی. «اعضای بدن، زبان و شفقت همگی در کنار هم برای آموزش نسل‌ها.»
سپس عبدالحسین رسته خاک به عنوان مسئول کانون تئاتر بومی ؛ حسین یلالی مسئول کانون نمایش طنز ؛ میلاد دیناروند مسئول کانون تئاتر انقلاب و دفاع مقدس ؛ ناجی عباسی نیا به عنوان مسئول کانون تعزیه و شبیه خوانی و سیده لیلا هاشمی به عنوان مسئول کانون تئاتر خیابانی » به مدت سیک سال معرفی شدند .
از دیگر برنامه های این آیین می توان به « دف نوازی فاطمه مولایی عضو هسته ی مرکزی گروه تئاتر اندیشه ، خوانش شعر جواد سرخه ؛ ترانه سرایی رضا فرهمند ؛ اجرای دو قطعه موسیقی پاپ ، اجرای استندآپ علی رخحم حاجیوند و تجلیل از مدیران گروه ها و کارگردانان نمایش » اشاره کرد .
در حاشیه :
1 ـ عدم حضور مسئولین فرهنگ و هنر شهرستانی و استانی علامت سئولی را در ذهن برخی از هنرمندان ایجاد نمود که چه چیزی باعث شده در این جشن هیچ کدام از مسئولین حضور نیابند در حالی که شب قبل سرپرست اداره ی فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان شوش در نکوداشت روز ملی هنرهای نمایشی شهر الوان و دسیگر مسئولین استانی در دیگر شهرها حضور داشتند .
2 ـ وقتی که مهندی شوهانی مدیر گروه نمایش قهقهه لوح تقدیر و پکیج خود را دریافت نمود ، میکروفن را به دست گرفت و از رضا طاهری رئیس سابق دفترهنای های نمایشی دعوت به عمل آورد تا به مدت سه دقیقه سفره ی دل خود را باز کند .
وقتی که رضا طاهری پشت تریبون قرار گرفت ابتدا داریوش پارسا سرپرست تیم فوتسال هنرمندان را به بالای سن دعوت نمود و سپس چند بروشور از نمایش هایی که به قلم خودش نوشته بود را قرائت نمود و گفت : امروز روز تئاتر شوشی ها است و من هم بعداز یک سال دوری از تئاتر می خواهم حرف بزنم .
وی افزود : من چند نمایش را نوشته ام از جمله « علی گندابی ، ضیافت شوم و .... » که این نمایش ها را یا خودم و یا برخی از دوستان با مجوز کتبی خودم اجرای عمومی نموده اند اما رئیس فعلی دفتر هنرهای نمایشی شهرستان شوش به خاطر بالابردن آمار فعالیت های هنری خود اقدام به جعل بروشورهای نمایش های من نموده و خود را کارگردان معرفی نموده است و این گفته ها را داریوش پارشسا با مشاهده ی بروشورها تأیید نمود . وقتی که این صحبت ها داشت تشنجی در تالار به وجود می آورد ، رضا طاهری توسط دو نفر از هنرمندان به سکوت دعوت شود و به بیرون از سالن راهنمایی شد .
اما این پایان کار نبود و وقتی هنرمندان یک عکس یادگاری گرفتند تا با لبخندبه خانه های خود برگردند ، برخورد لفظی و سپس درگیری فیزیکی باعث شد که در پایان کار کام هنرمندان تئاتر تلخ شود .
