تهیه و تنظیم ـ عباس کرم الهی
روز سه شنبه 5 آبان 1394 ساعت 14:30 تعزیه ی به اسارت رفتن اهل بیت امام حسین(ع) پس از واقعه ی عاشورا در روستای بیت عبید شوش برگزار شد .
سال 61 هـ . ق ؛ عصر روز دهم محرم الحرام ، لشكر يزيد بعد از اين كه امام حسين (ع) را به شهادت رساند به دستور فرماندهان خود دست به غارت و آتش زدن خيمهها و آزار و اذيت خاندان نبوت زدند، آن نامردمان به سوي خيمههاي حرم امام حسين (ع) روي آوردند و اثاث و البسه و شتران را به يغما بردند و گاه بانويي از آن اهلبيت پاك با آن بيشرمان بر سر جامهاي در كشمكش بود و عاقبت آن لئيمان جامه را از او ميربودند.
دختران رسول خدا (ص) و حريم او از خيمهها بيرون آمده و ميگريستند و در فراق حاميان و عزيزان خود شيون و زاري مينمودند.
بعد از اين اهلبيت را با سر و پاي برهنه و لباس به يغما رفته به اسيري گرفتند و آن بزرگواران به سپاه دشمن مي فرمودند : كه ما را بر كشته ی امام حسين (ع) بگذرانيد ؛ چون اهلبيت (ع) نگاهشان به كشتهها افتاد فرياد كشيدند و بر صورت خود زدند و بعد از اين قضايا عمر سعد ملعون در ميان يارانش جار كشيد: چه كسي است كه اسب بر پشت و سينه ی امام حسين (ع) بتازد! ده نفر داوطلب شدند و تن امام حسين (ع) را با سمّ اسبان لگدكوب كردند و همان عصر عاشورا بود كه عمر سعد سر مبارك امام حسين(ع) را با خولي بن يزيد اصبحي و حميد بن مسلم ازدي نزد عبيداله بن زياد به كوفه فرستاد و سرهاي ياران و خاندان او را جمع كرده و 72 سر بود و به همراهي شمر بن ذيالجوشن و قيس بن اشعث به كوفه فرستاد ؛ سپس كشتههاي خودشان را پيدا كرده دفن نمودند ولي جنازه بي سر و زير پاي اسبان لگدكوب شده ی امام حسين (ع) و يارانش تا روز دوازدهم محرم عريان در بيابان كربلا بود تا اين كه توسط قبيله بنياسد و به راهنمائي امام سجاد (ع) دفن شدند.
شایان ذکر است شریف احمدی رئیس اداره ی فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان شوش ، رضا ذاکری سربازرس انجمن روزنامه نگاران و کریم ستاوی مسئول امور مساجد از این مراسم بازدید به عمل آوردند .