به قلم ـ عباس کرم الهی
امروزسه شنبه 21 شهریور1396 مصادف است با روز ملی سینما و به همین بهانه قصد آن را دارم به اختصار به وضعیت نگران کننده و بسیار وخیم سینمای ایران بپردازم .
هر چند در ماه های آخر سال 1395 دو بازیگر سینما به نام « لیلا اوتادی و بهناز جعفری» این اجازه را گستاخانه به خود دادند که به جامعه ی خبرنگاران توهین کنند و هنوز کسی آنها را وادار به عذرخواهی از این قشر فرهنگ ساز نکرده است ، اما رسالت خطیر خبرنگاری ما را بر آن وا می دارد که چند سطری در مورد وضعیت سینماهای ایران به رشته ی تحریر درآورم .
درست است که تاکنون به عنوان بازیگر سینما جلوی دوربین نرفته ام ، اما سابقه ای بیش از سه دهه به عنوان بازیگر ، کارگردان تئاتر و نمایشنامه نویسی را در کارنامه ی خود دارم و وقتی که به شهرستان هایی نظیر « تهران ـ تبریز ـ کرمان ـ مشهد ـ اراک ـ بوشهر و ... » سفر داشته ام بارها برای دیدن فیلم هایی که اکران می شوند به سینما رفته ام ؛ می دانم که اگر قرار است وضعیت سینما و تلویزیون خوب باشد ؛ 80 درصد این وضعیت به عهده ی رسانه و مطبوعات است و اگر هم بد شده است ، این صنف هم مقصر هستند.
شاید همکاران مطبوعاتی ام بپرسند چرا ما را هم مقصر می دانی که در پاسخ چنین سئوالی باید بگویم ؛ « رسانه و مطبوعات» باید خطر را تشخیص داده و با تحلیلی دقیق و عمیق به نظاره آثار بنشینند و با نقدشان موجی را به همراه خود بیاورند و به داد سینما برسند ودر اولین گام باید به آگاهی بخشی به جامعه و تنویر افکار فکر کنند چرا که وضعیت هنر سینما بسیار وخیم است.
بی شک تاثیر مطبوعات برای رهایی از این وضعیت کاملا بنیادی است ، لذا رسانه و مطبوعات باید بگوید ؛ مثلاً فیلم فلان کارگردان چرا با این محتوا و ساختار مضخرف ، باید 15 میلیارد تومان بفروشد ؟ خبرنگاران باید مردم را با این قضایا آشنا کنند تا مخاطب نسبت به واقعیت‌های سینما آگاه شود. این جا جایی است که باید قلم بی واهمه به میان آید و وظیفه سخت مطبوعات همین جا معنا پیدا می‌کند.
و اگر هم در شهرستان شوش ، این کهن شهر تاریخی جهان ، سینمایی فعالیت ندارد همین بی توجه به خبرنگاران در آن زمان بوده که مثلا در چه مکانی باید سینما ساخته شود و چرا فیلم هایی در این سینماها اکران می شد که در سینماهای خانگی یعنی « ویدئو و سی دی» جلوتر مردم آن را دیده اند ؟
از شوش بگذریم و به سینماهای کشور برگردیم ، متاسفانه این روز‌ها رابطه ی خوبی بین برخی از هنرمندان و رسانه‌ها وجود ندارد. از طرفی برخی از خبرنگاران به هنرمندان می گویند : « اگر ما نبودیم شما هم نبودید ، لذا جایگاه امروز شما به قلم ما ساخته و پرداخته شده است» و در مقابل برخی از بازیگران به خبرنگاران توهین می کنند و می گویند : « خبرنگار خوب فقط ۶نفر هستند و الباقی نادان و تازه کار هستند.» و یا این که : « نقد و بررسی یعنی چه؟ آقای خمار!.... نه انگار يه چیزی انداختی بالا! .... شما روزنامه نگاران فقط بلدید اعتراض های بی اساس کنید. »
بدیهی است که هر خبرنگار حق دارد از این دو بازیگر شخصا به دادسرای فرهنگ و رسانه شکایت کند اما برای حفظ حرمت جامعه هنر و سینما در مرحله نخست انتظار داشتیم که مسئولین امر با این دو بازیگر برخورد لازم را انجام می دادند .
انتقال کافه سینمای شوش به تالار نیایش شهرستان شوش در روز ملی سینما را بهانه قرار می دهیم و به مدیریت این کافه سینما پیشنهاد می دهم اگر قرار اسیت تماشاگران را به این مکان بکشاند می بایست در کنار تبلیغات و نصب چند بنر ، فرهنگ سازی کند و این فرهنگ سازی کار خبرنگاران که در واقع سفیران خط مقدم این رسالت هستند می باشد ، پس از هم اکنون تعامل عمیقی می بایست بین خبرنگاران و کافه سینما به وجود آید .
