مدیرکانون بسیج رسانه ی سپاه ناحیه ی شوش برای اعضای کانون بسیج رسانه و خبرنگاران پایگاه خبری تحلیلی شوش نیوز ؛ آموزش مقدماتی خبرنویسی را ضروری دانست ـ (قسمت نوزدهم)

به قلم ـ عباس کرم الهی

مدیرکانون بسیج رسانه سپاه ناحیه شوش دانیال^(ع)

در قسمت هیجدهم آموزش خبری نویسی شما اعضای کانون بسیج رسانه و خبرنگاران پایگاه خبری تحلیلی شوش نیوز را با « سوژه ، سوژه پردازان  و شيوه هاي سر مقاله نويسي» آشنا نمودیم و در قسمت هیجدهم  و یا به عبارتی قسمت پایانی » شما را با « روابط عمومی و چکیده ایی از هیجده قسمت گذشته » آشنا می کنم  .

روابط عمومی چیست؟

روابط عمومی در سازمان به منزله مغز متفکر سازمان و قلب تپنده سازمان تلقی می شود. روابط عمومی باید رگ های ارتباطی را به جریان بیندازد .

ارتباط:

در کلیه فعالیت های زندگی اعم از اجتماعی، اداری و سازمانی خود همواره باید به سه نکته توجه داشته باشیم:

1 ) ـ هدف و برنامه مشخص داشته باشیم.

2 ) ـ به قدرت اجتماع(افکار عمومی) واقف باشیم و تشخیص بدهیم که بدون پشتیبانی مردم نمی توان پیشرفت کرد.

3 ) ـ در فن برقراری ارتباط مهارت های لازم را داشته باشیم.

تعریف افکار عمومی:

افکار عمومی حاصل جمع داوری های جداگانه ی افراد نبوده، بلکه پدیده ای است سازمان یافته محصول ارتباطات و از همه مهمتر اثرات متقابل.

روابط عمومی : مساعد سازی افکار عمومی.

1 ) ـ اگر بخواهیم به اهداف خود در سازمان یا مؤسسه دست پیدا کنیم باید ارتباط را بشناسیم، ارتباطی بیندیشیم و ارتباطی عمل کنیم.

2 ) ـ ارتباط: عبارتست از توزیع و مبادله اطلاعات و اخبار به منظور هدایت رفتار انسانی. باید به یاد داشته باشیم همواره در قبال اطلاعاتی که می دهیم فیدبک آن را هم دریافت کنیم. ارتباط عبارت است از فراگرد انتقال پیام از سوی فرستنده برای گیرندگان (یا گیرنده) مشروط بر آن که در گیرنده پیام مشابهت معنای مورد نظر فرستاده پیام ایجاد شود. فرهنگ فارسی معین ارتباط را یکبار بصورت مستر متعدی و یکبار دیگر بصورت اسم مصدر معنا کرده است.

مصدر متعدی :

ارتباط یعنی ربط دادن، بستن، بربستن، بستن چیزی با چیز دیگر.

اسم مصدر:

بستگی، پیوند، پیوستگی، رابطه

ارتباط عبارتست از جستجو برای دست یافتن به کلیه وسایل و امکانات موجود برای ترغیب و اغنای دیگران.

دروازه بانی خبری در عصر رسانه های نوین

توسعه و گسترش حضور رسانه‌های نوین در کنار رسانه‌های جمعی، در نگاه اول این اندیشه را به ذهن متبادر می‌کند که مرگ دروازه بانی خبری و رسانه‌ای فرارسیده است، چرا که فضای رسانه‌های نوین، زمینه حضور همگان در عرصه تولید خبر و اطلاعات را فراهم ساخته است.

اما در واقع این رسانه‌ها به عنوان ابر بزرگراه‌های اطلاعاتی، از لحاظ کیفی آغازگر فصل نوینی از دروازه‌بانی هستند و باز هم مهمترین پرسش سیاسی این است: «کلیدها تحت اختیار کیست؟»

دروازه‌بان Gatekeeper

دروزاه‌بان شخصی است که چه درمجراهای رسمی و چه در مجراهای غیررسمی ارتباط، می‌تواند ارسال یا عدم ارسال و نیز چگونگی ارسال پیام را معین کند. با این تعریف همه اعضای جامعه، لااقل تا اندازه‌ای، دروازه‌بانند. همان‌طور که ویلبر شرام تاکید می‌کند که درهر نقطه‌ای از طول زنجیره ارتباطی، هر کس حق دارد بگوید که آیا پیام باید دریافت و بازفرست شود، و آیا پیام را باید به همان شکل باز فرستاد یا تغییراتی در آن داد. به عبارت دیگر، در تمامی طول زنجیره، ردیفی از دروازه‌بانان هستند که حق دارند دروازه را به روی هر پیامی که بخواهند داخل شود، ببندند و یا باز کنند.

چگونگی عبور یک خبر از مجراهای ارتباط، به دروازه‌های این مجراها بستگی دارد و این دروازه‌ها، یا به وسیله اصول و قواعد بی‌طرفانه، یا به وسیله دروازه‌بانان، کنترل می‌شود.

در نظامهای غیررسمی خبری، این دروازه‌بانان ، ارتباط‌گران مرکزی در نظام های شایعه پراکنی به شمار می‌آیند و در شبکه ارتباط میان فردی، نفوذ و قدرت دارند. در مجراهای رسمی، این دروازه‌بانان همان گزارشگران، سردبیران خبر، سردبیران سرویس های مخابره خبر و نظایر آنها در رسانه‌های گروهی، روسای دوایر، بخش ها، رئیس هیئت مدیره سازمان خبری و... در سازمانهای رسمی خبری هستند. به طور خلاصه این افراد، دروازه‌بانانی در تمامی مجراهایند که هم تصمیمات بیشتری می گیرند و هم تصمیمات مهمتری در ارتباط با جریان انتقال خبر ، اتخاذ می کنند.

در سازمان های رسانه‌ای به طور معمول جریان تولید خبر این گونه است که ابتدا گزارشگران شرحی بی‌غرض از رویداد اصلی می‌نویسند، اما شکی نیست که آنان تا حدودی از جانبداری ها و اغراض خود متاثر می‌شوند. سپس گزارش گزارشگران، به دروازه‌بانان خبر در بخش ویراستاری و سردبیری می‌رود، در این بخشها نیز احتمال کاهش، افزایش و تغییر شکل و ترتیب گزارش خبری، تقریبا همیشه وجود دارد.

در مجموع دروازه‌بانان مقادیر عظیمی از مواد خبری را که می‌تواند چاپ یا در رادیو و تلویزیون پخش شود، کنار گذاشته یا به دور می‌افکنند. اما دروزاه‌بانی امروز مفاهیم نوینی یافته است که بیش از هر چیز با رشد و توسعه توانایی‌های تکنولوژیک رسانه‌ها در ارتباط است.

پتانسیل‌های رسانه‌های نوین

اتاق خبر رو به رشد امروز و آینده آمیزه‌ای از تکنولوژی های تازه و روش های تازه کار درجهان نشر بین رسانه‌ای است. مکانی با امکان بهره‌گیری از مولتی مدیا، سرعت به روز رسانی بالا، توزیع افقی اطلاعات، تمرکززدایی، قابلیت دسترسی به انبوهی از اطلاعات، فقدان سلسله مراتب سازمانی، عدم سانسور و داشتن قابلیت دوسویگی، تا جائی که پیدایش خبرگزاریهای تک‌نفره دیگر چندان دور از ذهن نیست.

مخاطبان تحصیل کرده و آشنا با انواع رسانه‌ها و محتوای رسانه‌ای، آگاه‌تر می‌شوند و می‌توانند در برابر هر نوع دستکاری واکنش نشان دهند.

در حالی که دروازه‌بانان خبر در عصر رسانه‌های همگانی در یک خبرگزاری عبارت بودند از: خبرنگار، سردبیر دفتر منطقه‌ای، مسئول بالاتر دفتر منطقه‌ای، سردبیر اصلی خبرگزاری، مسئول مخابره خبر و در نهایت مردم بعنوان آخرین دروازه‌بانان خبری؛ هم اکنون مخاطبان با توان بالای انتخاب خود به عنوان دروازه‌بانان نوین شناخته می شوند. در فضای اینترنت‌ که‌ یک‌ فضای‌ داوطلبانه‌ است‌، هر کس‌ می‌تواند یک‌ ناشر باشد و آثار خود را منتشر کند. هرکس‌ در هر نقطه‌ از جهان‌ با یک‌ تماس‌ در دسترس‌ و ارتباط با گروه‌ها به‌ اندازه‌ ارتباط با افراد، ارزان‌ و آسان‌ است‌.

سایت‌های‌ وب‌ مملو از لینک‌های‌ سایت‌های‌ مربوط به‌ یک‌ جهان ‌تقریبا بی‌نهایت‌ اطلاعات‌ است‌ و حتی‌ برای‌ تازه‌کارها به‌طور مؤثر قابل‌ دسترسی‌ است‌.

رسانه‌های نوین؛ چالش و فرصتهای پیش روی رسانه‌های‌ جمعی

صنعت‌ رسانه‌های‌ جمعی‌ نیز مانند اینترنت‌، شبکه‌ جهانی‌ وسایل‌ ارتباطی‌ است‌ و دستیابی‌ به‌ اطلاعات‌ بی‌پایان‌ را امکان‌پذیر می‌سازد. اما در ورای‌ این‌ تشابهات‌، دو تفاوت عمده نهفته است: در اینترنت‌ هر کسی‌ می‌تواند پیامی انتشار دهد در حالی‌ که‌ نشر از طریق‌ رسانه‌های‌ جمعی‌ در کنترل‌ مالکین‌ آنهاست‌. طیف‌ وسیعی‌ از تفکرات ‌عموم‌ در اینترنت‌ یافت‌ می‌شود، اما بحث‌ و گفت‌وگو در رسانه‌های‌ جمعی‌ محدود و به‌طور حساب‌ شده‌ای‌ انعکاس‌جهان‌بینی‌ مالکین‌ آن هاست‌.

دررسانه‌های‌ جمعی‌ به‌ غیر از مشارکت‌های‌ داوطلبانه‌، مالکین‌ محتوا و تولیدکنندگان‌ محتوا وجوددارند. به‌جای‌ فهرست‌ پستی‌ رایگان‌، لینک‌های‌ وب‌ و کارگزاران‌ داوطلب‌ ارسال‌ در اینترنت‌، توزیع‌کنندگان‌ محتوا شامل‌شبکه‌های‌ پخش‌، اپراتورهای‌ کابلی‌، اپراتورهای‌ ماهواره‌ای‌، سینماهای‌ زنجیره‌ای‌ و ویدئوکلوپ‌ها و به‌ جای‌ مجموعه ‌مخاطبان‌ مشارکت‌کننده‌ یا شبکه‌وندها، مصرف‌کنندگان‌ رسانه‌های‌ جمعی‌ وجود دارند.

در هر دو شبکه‌، محتوای‌ اطلاعات‌، نشان‌دهنده‌ منافع‌ و علایق‌ مالکین‌ آنهاست‌. این‌ موضوع‌ در اینترنت‌ به‌ معنی ‌این‌ است‌ که‌ محتوا به‌ وسعت‌ جامعه‌ است‌، اما در رسانه‌های‌ جمعی‌، دیدگاه‌ باریکی‌ از محتوا نشان‌دهنده‌ این‌ حقیقت‌ است‌ که‌ مالکیت‌ رسانه‌های‌ جمعی‌ در بعد جهانی‌ به‌ صورت‌ روزافزون‌ به‌ سوی‌ متمرکز شدن‌ دریک‌ باند بزرگ‌ ازشرکت‌های‌ درهم‌ ادغام‌ شده‌، پیش‌ می‌رود. رسانه‌های‌ جمعی‌ در خدمت‌ گفتمان‌، آموزش‌ و دموکراسی‌ مشارکتی ‌نیستند و در عوض‌ به‌ گونه‌ای‌ طراحی‌ می‌شوند که‌ تولیدات‌ مورد نظر شرکت‌ها را به مصرف‌کنندگان‌ برسانند و از پس‌ افکارعمومی‌ برآیند.

در حالی‌ که‌ رویه‌ اینترنت‌ بر امکان‌ بالقوه‌ فضای‌ سایبر برای‌ اتصال‌ شهروندان‌ به‌ یکدیگر به‌ صورت‌ مشارکتی‌ استوار است‌، صنعت‌ رسانه‌های‌ جمعی‌ زیرسلطه‌ شرکت‌ها، فضای‌ سایبر را به‌ مثابه‌ یک‌ نظام‌ توزیع‌ تولیدات‌ و وسیله‌ای‌ برای‌ کنترل‌ افکار و مملو از دروازه‌بانان مسلط و متعهد به ایدئولوژی می‌انگارد.

از سوی دیگر، فن‌آوری‌های‌ جدید نه‌ تنها تعامل‌، چند‌صدایی‌، تنوع‌، قابلیت‌ دسترسی‌ و حق‌ انتخاب‌ را به‌ عرصه‌ گفتمان‌ غالب‌ رسانه‌ای‌ کشانده‌اند، بلکه‌ این‌ فرصت‌ را برای‌ رسانه‌های‌ همگانی‌ فراهم‌ کرده‌اند که‌ به‌ منابع‌ متنوع‌، گسترده‌ و سهل‌الوصول‌ در مقیاس‌ جهانی‌ دسترسی‌ داشته‌ باشند. بر این‌ اساس‌، آنها گفتمان‌ تک‌ گفتار و اقتدارگرای‌ رسانه‌های‌ همگانی‌ را به‌ حاشیه‌رانده‌ و فضای‌ روزنامه‌نگاری‌ سنتی‌ را دموکراتیک‌تر می‌سازند.

در عین حال رسالت بسیاری از سایتهای اینترنتی، امروزه روشن کردن زوایای پنهان اطلاعاتی است که توسط سایر انواع رسانه‌های جمعی منتشر می‌شوند. در واقع این رسانه‌ها مخاطبان بسیاری را از این طرق جلب می‌کنند. این امر خطرناک است . چرا که در درازمدت موجبات پذیرش هر گونه اطلاعات - درست یا نادرست - را نزد مخاطبان این رسانه‌ها فراهم می‌سازند. و علاوه بر از دست دادن مخاطبان رسانه‌های گروهی، زمینه پذیرش هر گونه شایعه و اطلاعات نادرست نیز فراهم می‌شود.

چرا که شایعات زمانی رواج می‌یابند که خبرهای صریح پخش نشود و یا اینکه مبهم و ناقص باشند. این ابهام زمانی به وجود می‌آید که خبر به صورت تحریف شده دریافت شود، یا به فرد خبرهای متضادی برسد.

سئوال اساسی

در عصری با مشخصات رسانه‌ای مطرح شده، سئوالی اساسی این است وظیفه دروازه‌بانان عبور رویدادها و خبرهاست یا اختراع واقعیت و تولید رضایت یا همه آنها؟

در پاسخ باید گفت در حالی که پدیده‌هایی چون انتشار خبر از روی میز، گزارش‌دهی، گستردگی حضور رسانه‌ای شهروندان با دوربینهای ضبط صدا و فیلم دیجیتالی، در حال سرپیچی از قیود تحمیل شده توسط انحصارگران خبری و دروازه‌بانان سنتی رسانه‌های همگانی هستند، در رسانه‌های دیجیتال، دستکاری خبری و ذهنیت‌سازی به عنوان نتیجه دروازه‌بانی عمدی و اختیاری، از طریق ساز و کارهای متعامل رسانه‌ای صورت می‌گیرد.

نکته قابل توجه در ارتباط با دروازه‌بانی رسانه‌های الکترونیکی نوین این است که متون ارائه شده در رسانه‌های نوین، به دلیل خاصیت دیجیتالی خود می‌توانند در اختیار نویسندگان متعدد قرار گیرند و به طرق مختلف دستکاری شوند. در نتیجه هر محتوای رسانه‌ای ممکن است طرق مختلف بین اشخاص رد و بدل شود و هر شخص دریافت کننده‌ای بتواند روی آن تغییرات مدنظر خود را اعمال کند، بدون آن که اثری از تولیدکننده اثر باقی بماند. به این ترتیب در ارتباط با دروزاه‌بانی در محتوای رسانه‌های دیجیتالی، افراد بسیاری می توانند وارد چرخه دروزاه بانی شوند و اثر خود را بر جای گذارند.

تعدد دروزاه‌بانان با گرایشها و ایدئولوژیهای مختلف، دروازه‌بانی سنتی خبری رسانه‌های معتبر و بزرگ را با پیچیدگی رو به تزاید مواجه کرده است. نیاز مخاطب نوین به اخبار و اطلاعات با زاویه خاص خود، موجب شده است تا اخبار ارائه شده از سوی رسانه‌های فراوان و متنوع نیز زوایای مختلفی به خود بگیرند. و واقعیت نیز تحت تاثیر اخبار شکل خود را تغییر داده و به شکلی جدید و متنوع درآید .

هم اکنون رسانه‌ها به ساخت واقعیت بیش از انتقال عینی آن اهمیت می‌دهند. و در واقع رسانه‌ها در طول حیات خود همواره دارای « News Media Terminology  » خاص خود می‌باشند. همین ترمینولوژی حاکم بر هر یک از آنان است که در جریان ساخت و انتقال واقعیت، تعیین‌کننده مسیر اخبار آنان می‌شود.

به این ترتیب اخبار با بهره گیری از انواع تاکتیکها و روشهای خبری مورد دروازه‌بانی قرار می‌گیرند.

تاکتیک‌ها و فرا تاکتیک‌ها، ابزار محتوایی دروازه بانان خبری

در عصری زندگی می‌کنیم که مخاطبان و شهروندان باهوش، عینیت سیاسی رسانه‌های نوشتاری و رسانه‌های الکترونیکی، هر دو را به زیر سؤال می‌برند . اما سطحی عمیق‌تری از دروازه‌بانی وجود دارد که کمتر مورد مطالعه قرار گرفته و تحلیل یا ادراک شده است.

در بحرانهای سیاسی حال و آینده که دموکراسی‌های دارای تکنولوژی پیشرفته با آن مواجه می‌شوند، همه طرفهای درگیر -از سیاستمداران و دیوان سالاران گرفته تا ارتش و مامورانی از شرکتها که برای تاثیرگذاری بر نمایندگان در راهروهای مجلس حضور پیدا می‌کنند و موج رو به رشد گروههای شهروندی -همه از تاکتیکهای اطلاعاتی استفاده می‌کنند. اینها بازیها و تدابیر و مانورهای قدرتی است مبتنی بر دروازه‌بانی محتوای رسانه‌ها و دستکاری در اطلاعات؛ و بخش عمده این کار حتی پیش از آنکه اطلاعات به رسانه‌ها برسد، انجام می‌شود.

تاکتیک های خبری و اطلاعاتی، هم اکنون به ابزار و بازوی اجرایی دروازه‌بانی رسانه‌ها تبدیل شده‌اند و نقش اساسی را در قابلیت‌های فنی، هنری و تاثیرگذاری رسانه‌های جمعی ایفا می‌کنند. این تاکتیکها همچنین می‌توانند در راستای دادن قدرت و سلب قدرت از حاکمان نقش اساسی و مهمی را ایفا کند. الوین تافلر اظهار می‌کند که ماهیت حقیقی تاکتیکهایی که امروزه توسط رسانه‌های خبری اعمال می‌شود، همانا دستکاری در اخبار و اطلاعات است که در اکثر موارد بخش عمده آن پیش از آن‌که این اطلاعات به رسانه‌ها برسد ، انجام می‌شود . از دیدگاه او عرصه نبرد فردا را گستره فرستنده‌ها، رسانه‌ها، پیام‌گیران و پیام‌سازان شکل می‌دهد .

به‌محض آنکه دانایی در همه اشکالش در بازی قدرت نقش مهمتری پیدا کند و داده، اطلاعات و دانش روی هم انباشته و از کامپیوترها سرریز شود، دروازه‌بانی نوین در حیات سیاسی‌مان اهمیتی بیشتری خواهد یافت.

درواقع مهمترین محتوای سیاسی هر سندی ممکن است تاریخچه پردازش آن باشد . سیاستمداران و دیوان سالاران تیزهوش قلبا می‌دانند که داده‌ها، اطلاعات و دانایی در منازعات قدرتی که حیات سیاسی را تشکیل می‌دهند سلاحهای اختلاف برانگیزی هستند که برای شلیک آماده‌اند. اما آنچه اغلب آنان هنوز نمی‌دانند، این است که همه این اقدامات را باید اکنون مواد درسی کودکستان تلقی کرد زیرا وقتی اطلاعاتی درباره دانایی منبع اصلی قدرت داده می‌شود، منازعه قدرت تغییر شکل می‌دهد.

تصمیم‌سازان کارخانه‌های کار فکری که معمولا دولت ها هستند باید بدانند اکنون در آستانه ورود به عصر فراتاکتیکها هستیم که تمامی بازی قدرت را در سطحی عالی‌تر ارتقا داده‌اند و سیاستگذاران ملزم به آگاهی از آن هستند . در فراتاکتیک ها ما شاهد جابجایی به سطحی عالی‌تر و کمتر نمایان از منازعه قدرتی هستیم که با گسترش اقتصاد فوق نمادین، سطح روبه افزایش انتزاع و پیچیدگی را در جامعه به طور کلی منعکس می‌دارد. این تعالی رو به رشد، کسانی را که در قدرت هستند مجبور می‌سازد برای ترغیب و یا کنترل اجتماعی ابزاری جدید و در سطحی عالی‌تر بیابند .

رسانه‌های نوین و همگانی در عصر جدید، ازطریق روشهایی نظیر پخش محدود، تشخیص سلیقه‌های خاص، مخاطب قرار دادن گروههای خوشه‌ای پیامگیر، شبکه‌های فوق هوشمند، رای‌گیری فوری، مدل‌سازی ریاضی و دیگر تکنولوژی هایی از این قبیل در کشورهای مرفه، بخش مسلم محیط سیاسی را شکل می‌دهند. این تکنولوژیها شیوه‌های نوینی از دروزاه‌بانی خبری در اطلاعات کامپیوتری را به همراه می‌آورند که همه تاکتیکهای اطلاعاتی مرسوم سیاسی یا اداری را خام و ابلهانه جلوه خواهند داد . وقتی دروازه بانی‌ها و تحریف‌های ناشی از آن را که توسط فراتاکتیک ها انجام می‌شوند به همه روشهای مرسوم بازیهای اطلاعاتی که مورد استفاده سیاستمداران است اضافه کنیم، می‌توان به یک نتیجه دست یافت: دانایی سیاسی تنها پس از عبور از دالان مارپیچ، متشکل از دروزاه‌بانان و آیینه‌هایی تحریف کننده به دست تصمیمگیران و سیاستگذاران می‌رسد که فردا خود آیینه‌های دیگری را منعکس خواهند کرد.

وظيفه خبرنگار اين است که مراقب کسانی باشد که در قدرت هستند:

 از آنها سوال کند و اطمينان يابد که صاحبان قدرت، از قدرت خود به درستی و در جهت تامين منافع عمومی استفاده می کنند.

برخی از مردم از رسانه ها به عنوان رکن چهارم جامعه دموکراتيک ياد می کنند و آن را شبيه قوای مجريه، مقننه و قضاييه می دانند. در اين گفته عنصری از حقيقت نهفته است. در يک کشور امروزی، رسانه ها ابزار لازم برای بازرسی و ايجاد توازن را نيز فراهم می آورند.

کلمه ی «ميديا» به معنای «رسانه ها» از زبان لاتين مشتق شده و به معنی واسط يا چيزی است که بين دو چيز ديگر قرار دارد. رسانه بين مقامات و توده مردم جای دارد و واسط بين آنهاست. از اين نظر، لازم نيست که يکی از دو طرف حتما در موضع قدرت باشد. رسانه می تواند واسطه ای باشد بين هرکسی که حرفی برای گفتن دارد و همه کسانی که آن سخن را می شنوند يا می خوانند. روزنامه نگاران به توده مردم اطلاع می رسانند و نظرات مردم را به کسانی که در راس قدرت قرار دارند منتقل می کنند.

دانايی، توانايی است؛ اگر مردم به خوبی مطلع شوند و به آگاهی دست يابند، می توانند صاحب قدرت شوند. اگر مردم از تغييراتی که بر زندگی آنها اثر خواهد گذاشت با خبر باشند، برای مواجهه با مشکلات در وضعيت بهتری خواهند بود. در يک نظام مبتنی بر آرای عمومی، دانستن اهميت ويژه ای دارد زيرا به رای دهندگان کمک می کند که در انتخابات دست به انتخاب آگاهانه بزنند.

خبرنگاری پرسشگرانه همچنين می تواند مانع فساد شود زيرا مفسدين از اينکه افشا شوند در هراس خواهند بود. اگر سياستمداران می خواهند اعتماد رای دهندگان را جلب کنند بايد شفاف و مسئولانه عمل کنند. وسايل ارتباط جمعی دانايی را تکثير می کنند و در اختيار عموم قرار می دهند. آنچه تنها يک نفر می داند می تواند از طريق مطبوعات، راديو، تلويزيون و اينترنت به ميليون ها نفر ديگر منتقل شود. همين نکته، يکی از دلايل سنگينی مسئوليت خبرنگاران در انتقال صحيح اطلاعات است.

انجمن روزنامه نگاران  حرفه ای آمريکا می گويد:

« آزادی مطبوعات بايد به عنوان حق جدايی ناپذير مردم در يک جامعه آزاد مورد حمايت قرار گيرد. آزادی مطبوعات با آزادی و مسئوليت بحث، سوال کردن و چالشگری نسبت به حکومت و نهادهای عمومی و خصوصی همراه است. خبرنگاران هم از حق ابراز عقايد کمتر شناخته شده برخوردارند و هم از مزيت همراهی با اکثريت» تعجب آور نيست که توده مردم ارزش زيادی برای اخبار قابل اعتماد قائل هستند. کلام مکتوب قدرت خاصی دارد زيرا از کلام الکترونيک ماندنی تر است. مثلا هرچند روزنامه ها در مقايسه با ديگر وسايل ارتباط جمعی به تعداد کمتری از مردم می رسند، در مقابل خوانندگان آنها شامل تعداد زيادی از افراد تصميم گيرنده و شکل دهنده به افکار عمومی و مخاطبانی است که آگهی دهندگان به دنبال آنها هستند. اغلب، مطبوعات هستند که با برجسته نمايی رويدادها و موضوعات خاص، دستورکار خبری راديو وتلويزيون ها را هم تعيين می کنند . 

رعایت اخلاق خبرنگاری باید مورد توجه قرار بگیرد 

نماینده مردم شیراز در مجلس شورای اسلامی دوره هشتم با انتقاد به اینکه اخلاق خبرنگاری بعضی اوقات فراموش می شود، گفت: رعایت اخلاق خبرنگاری از جمله مواردی است که باید در بحث خبر و رسانه مورد توجه قرار بگیرد.

به گزارش خبرگزاری شبستان از فارس، سید احمدرضا دستغیب، عضو کمسیون صنایع و معادن در مجلس شورای اسلامی در مراسم نشست صمیمی استاندار فارس با خبرنگاران که در محل باغ جهان نما برگزار شده بود، گفت: رعایت اخلاق خبرنگاری از جمله مواردی است که باید در بحث خبر، رسانه و اطلاع رسانی مورد توجه قرار بگیرد و اخلاق مداری با دامنه وسیعی که دارد در زیر مسایل غیر اخلاقی و حتی سیاسی به فراموشی سپرده شده است و بعضی اوقات نیز قربانی می شود.

نماینده مردم شیراز در خانه ملت اضافه کرد: خبرنگاران باید آزادانه و مستقل بتوانند مسئولان را نقد کنند و پل ارتباطی بین مردم و مسئولان باشند، چرا که اگر رسانه های نباشند جامعه به سمت بی اطلاعی، عدم آگاهی و ظلمات پیش می رود و عدم اطلاع و آگاهی مردم نسبت به مسائل مختلف خصوصا در نظام جمهوری اسلامی در شان مردم فرهیخته ما نیست و باید در مسیر آگاه سازی هرچه بیشتر مردم گام برداریم.

مهندس دستغیب گفت: امروز مردم ما هرچه آگاه تر و مطلع تر باشند ضامن بقای نظام جمهوری اسلامی خواهد بود و مردم باید احساس کنند مطالب درست را از رسانه های خود می شنوند تا به آن اعتماد کنند بتوانند متوجه شوند که مطالب رسانه های داخلی از مطالب فتنه انگیز رسانه های خارجی صادقانه تر است.

وی با تاکید بر اینکه امروز جامعه ای با آزادی بیان داریم و امیدواریم از آزادی پس از بیان نیز برخوردار شوند، افزود: اگر مطلبی بر خلاف نظر ماست اما حق است باید گفته شود، ما باید نقد شویم، هیچ مسئولی از خطا و اشتباه بری نیست و باید در جهت بهتر شدن امور و پیشرفت نظام انتقاد سازنده کنیم و مسئولان نیز از انتقادات بجا استقبال کنند.

خبرنگاران چگونه امور مربوط به خود را تنظيم می کنند؟

خبرنگاران ممکن است علاوه بر همه محدوديت های قانونی، خود نيز محدوديت هايی برای خود وضع کنند. اما چرا؟ خبرنگاران بر اين باورند که برای جلب اعتماد خوانندگانشان بايد ثابت کنند که مسئولانه عمل می کنند. آنها می خواهند نشان دهند مطالبی که می نويسند عينيت دارد و بدون دخالت دادن ديدگاه های سياسی يا عواطف خود، گزارشی مستقل و دقيق از رويدادها را منتشر کرده اند. يک خبرنگار حرفه‌ای، کسی نيست که صرفا از راه خبرنگاری روزگار می‌گذراند. خبرنگار حرفه‌ای کسی است که به اخلاق حرفه ای پایبند است. پزشکی(طب) و حقوق، حرفه هستند. پزشکان و حقوقدانان بايستی به اخلاق حرفه ای خود پايبند باشند. پزشکی که ديگر محرم اسرار نيست يا حقوقدانی که به موکل خود خيانت کند، ديگر مورد اعتماد نخواهند بود و در بسياری از کشورها توسط سازمان ناظر حرفه ای مربوطه تنبيه خواهند شد. روزنامه نگارانی که از مقررات حرفه ای خود پيروی نمی کنند، قابليت اعتماد يا اعتبار خود را از دست می‌دهند.

خبرنگاران معمولا چندان زير بار نظم نمی‌روند. برخلاف پزشکی و حقوق، می توان بدون پايبندی به مقررات حرفه ای به کار روزنامه‌نگاری پرداخت. در برخی کشورها اتحاديه های روزنامه نگاران از اعضای خود می خواهند که به معيارهای اخلاقی خاصی پايبند باشند، اما کمتر اتفاق می افتد که عضوی به خاطر ناديده گرفتن معيارهای اخلاقی از اتحاديه اخراج شود. در بيشتر جوامع، قضاوت در باره اين امر با نشريه يا گروه های انتشاراتی يا خود روزنامه نگاران است. در ایران " هیأت نظارت بر مطبوعات" همواره روند کار نشریات و روزنامه نگاران را زیر نظر دارد، اما برابر قانون، به جرایم مطبوعاتی باید در دادگاهی با حضور هیأت منصفه رسیدگی شود.0 امروزه، گرايش به تنظيم تقويم های کاری در شبکه های کامپيوتری بيشتر شده است. هر تحريريه بايد در کنار دفتر تلفن (فهرست رابطان و منابع خبری)، یک تقویم بزرگ یا دفتر روزنامه هم داشته باشد .

هر زمان که اطلاعاتی در مورد وقایعی که قرار است در آینده اتفاق بیفتد به تحريريه برسد، باید وارد اين تقویم شود تا کسانی که در روز موعود سر کار هستند، از آن مطلع شوند.

مسائل مربوط به کارمندان: مرخصی و دیگر غیبت‌ها

مکالمات تلفنی که باید انجام گیرد تا از پیشرفت یک خبر ادامه دار اطلاع حاصل شود؛( به عنوان نمونه فرض کنيد مدتی است که دادگاهی جریان دارد و باید مطلع شد که دادستان چه تصمیم جدیدی گرفته است.) سالگرد اتفاقات گذشته که می توان در خبرها به آنها اشاره کرد.( به عنوان نمونه یک سال پس از پر تلفات ترین تصادف قطار در کشور، برای جلوگیری از تکرار چنین سوانحی چه گام هايی برداشته شده است.) می توان این تقویم را در شبکه کامپيوتری که همه کارمندان تحريريه به آن دسترسی دارند، نیز ایجاد کرد.

مقررات اخلاقی تا کجا برد دارند؟

هنوز مقرراتی که در حد کمال مطلوب باشند، تدوين نشده و مقررات موجود به همه سوالات و مشکلات پاسخ نمی دهند. مقررات موجود تنها به عنوان راهنما عمل می کنند و بيشتر نشانه هايی هستند برای پيمودن راه درست. معمولا بحث کردن با همکاران و سردبيران به روشن تر شدن موضوع و راهگشايی بيشتر کمک می‌کند.

بسياری از موسسات خبری بزرگ، مقرارت خاص خود يا راهنماهايی برای نگارش و انتشار خبر و گزارش دارند و از کارمندان خود می خواهند که بر اساس اين راهنما و مقررات موسسه کار کنند. برای مثال، بی بی سی متون مفصلی را به عنوان «خط مشی تحريری» رسانه خود تنظيم کرده که همه کارکنان تحريريه و روزنامه نگاران بی بی سی بايد به آن پايبند باشند. اتحاديه‌های روزنامه‌نگاران نيز چنين متون راهنمايی دارند. در برخی از کشورها، سازمان هايی که برای رسانه‌ها امتياز صادر می کنند، اين گونه مقررات را نيز وضع می کنند. روزنامه گاردين در بريتانيا به همراه ديگر مطبوعاتی که در گروه رسانه ای گاردين منتشر می شود، همانند بيشتر مطبوعات بريتانيا تلاش می کنند به مقررات اخلاقی کميسيون شکايات مطبوعاتی بريتانيا پايبند باشند.

در مقدمه اين مقررات آمده است:

«اين مقررات مبنايی برای معيارهای اخلاقی، حفظ حقوق افراد و حق همه برای دانستن فراهم می آورد. »مقررات کنونی کميسيون شکايات مطبوعاتی بريتانيا مسايلی از اين قبيل را الزامی می داند:

1 ) ـ داشتن دقت کافی

2 ) ـ فراهم آوردن موقعيت عادلانه برای جوابگويی

3 ) ـ حفظ حريم خصوصی اشخاص

4 ) ـ جلوگيری از تبعيض

5 ) ـ مخفی نگه داشتن منابع

6 ) ـ جلوگيری از آزار و اذيت و مزاحمت

7 ) ـ و رعایت موقعيت ويژه کودکان و قربانيان آزارها و تجاوزهای جنسی

اين مقررات همچنين:

1 ) ـ پرداخت هرگونه وجهی را به تبهکاران و شهود دادگاه های جنايی ممنوع می کند .

2 ) ـ خبرنگاران اقتصادی را از گرفتن هرگونه امتياز ناشی از داشتن آگاهی بيشتر در زمينه های اقتصادی و مالی منع می کند.

3 ) ـ منافع عمومی را تعريف می کند و استثناهای احتمالی را بر می شمارد.

مقررات مطبوعاتی بريتانيا ضمانت اجرايی قانونی ندارد. اين مقررات توسط خود روزنامه نگاران وضع شده و کميسيون شکايات مطبوعاتی بريتانيا نتوانسته است در همه موارد منتقدان خود را در خارج از صنعت مطبوعات راضی کند. در کشورهای ديگر قوانين متفاوتی وجود دارد و برای اجرای آنها نيز از راه های متفاوتی عمل می شود.

در ایران در سال های اخیر هیأت نظارت بر مطبوعات با استناد به قانون مطبوعات و سایر مقررات مربوطه، از فعالیت برخی از موسسات خبری که از دیدگاه این هیأت خلاف قانون عمل کرده اند جلوگیری کرده است. نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی از جمله اتهاماتی بودند که در سال های گذشته به استناد آنها از فعالیت بسیاری از روزنامه های اصلاح طلب جلوگیری شد.

وقتی خبرنگاران اشتباه می کنند چه اتفاقی می افتد؟

اشتباه خبرنگاران در مورد يک خبر، گاه می تواند پيامدهايی وخيم و جدی به همراه داشته باشد:

1 ) ـ در رواندا يک ايستگاه راديويی به نفرت پراکنی عليه اقليت توتسی پرداخت. راديو از هوتوها که اکثريت قومی را تشکيل می دادند خواست که به خيابان ها بريزند و توتسی ها را بکشند. اين اقدام، بازتابی از تنفر نژادی در آن کشور بود و در عين حال می تواند خود، به گسترش تنفر نژادی کمک کرده باشد. به دنبال آن برنامه راديويی، يک نسل کشی آغازشد و به مرگ ميليون ها تن در طول سه ماه منجر شد.

2 ) ـ در نيجريه خبرنگاری که در باره مسابقه ملکه زيبايی مطلب می نوشت، اظهارات اشتباهی نسبت به پيامبر اسلام بر زبان آورد. مسلمانان به خشم آمدند و در بخش هايی از آن کشور دست به شورش و حمله به تاسيسات مسيحيان زدند. در جريان اين ماجرا، بيش از دويست تن کشته شدند.

3 ) ـ در ایران در ماه ثور 1385، ذکر عبارت «نمنه» در یکی از کاریکاتورهای روزنامه ایران اهانت به آذری ها(ترک ها) تلقی شد. این کاریکاتور سبب موجی ازتظاهرات‌ گسترده در تهران و مناطق آذری زبان ایران، دستگیری سردبیر «ایران جمعه» و دو تن از همکاران او، و توقیف روزنامه ایران شد.

اين سه مثال کاملا با يکديگر تفاوت دارند. ميزان تقصير و نوع اشتباه خبرنگاران در هر يک از اين موارد نيز متفاوت است. بسياری بر اين باورند که خبرنگاران نبايد با سانسور مواجه شوند، اما بيشتر مردم قبول دارند که با توجه به تاثير عظيم خبرنگاری، بايد همراه با حق آزادی بيان، مسئوليتی نيز در کار باشد تا تاثير مطالبی که منتشر می شود با دقت در نظر گرفته شود.

بيشتر اشتباهات خبرنگاران به اندازه دو مثالی که برای رواندا و نیجریه آورده شد، وخيم نيستند. با اين حال حتی هنگامی که اشتباهات کوچکی در مطبوعات رخ می دهد، باز هم اين نکته اهميت دارد که آن اشتباهات به سرعت تصحيح شود. چنين کاری، پیوسته بخشی از دستور العمل روزانه بيشتر روزنامه های خوب است، زيرا آنها می دانند که اعتبار، يکی از با ارزش ترين سرمايه های یک رسانه است.

شاهدان

حرف های مردم عادی که شاهد وقایع خارق العاده هستند، همیشه شنیدنی است. این شهادت ها، واقعیت ها را انسانی تر می کند و خبر را از خشکی در می آورد؛ اما مردم عادی ممکن است از روی شگفت زدگی و هیجان حرف هايی بزنند که قابل اعتماد نباشد.

زمانی که یک هواپیمای کنکورد در پاریس دچار سانحه شد، یک شاهد عینی گفت: «من دیدم که هواپیما به هوا رفت و قبل از اینکه به زمین بخورد پشت و رو شد.» اما اندکی بعد معلوم شد که کنکورد به هوا نرفته است، چه برسد به آنکه پشت و رو شود. این شاهد عینی آنچه را که فکر می کرد دیده است، نديده بود بلکه تصور کرده بودکه چنين اتفاقی رخ داده است. به همين دليل، کسانی که در مورد تصادف ها و سوانح تحقیق می کنند، در برخورد با گفته های شاهدان عینی، احتیاط زيادی به خرج می دهند. شما باید به صراحت اعلام کنید که از یک شاهد عینی نقل قول می کنید و در صورت امکان بگوييد که شاهد شما کجا بوده و چقدر با محل اتفاق يا حادثه فاصله داشته است. ممکن است در لحظه ای که با شاهد رويدادی گفت و گو می کنيد، فراموش کنيد سئوال مهمی را از او بپرسید. بنابراين نام و شماره تلفن او را بگیرید تا بتوانید در صورت نياز بعدا با وی تماس بگیرید.

ویژگی های مهم یک خبرنگار :

خبرنگاران در مجامع و کنفرانس ها، و به طور کلی، در محل وقوع رویدادها، چشم و گوش رسانه و نیز چشم و گوش مردم هشتند. آن ها از طرفی عهده دار وظیفه کشف حقایق، انعکاس سریع و صحیح واقعیات و هشدار در مورد رویدادهایی هستند که به منافع ملّی، اعتقادات، فرهنگ مردم و ارزش های انسانی آسیب می رساند و از طرف دیگر، باید با درک موقعیت رسانه، اختیارات، مسئولیت ها و وضع رقیبان، به بقای رسانه بیتدیشند. بنابراین برشمردن اهمیت کار، خطرهای آن و ویژگی های این حرفه، در عین کمک به افراد در خصوص ورود یا انصراف از این عرصه حذاب و پرمخاطره، قلمرو کار را در این حرفه را نیز روشن تر می کنند .

موارد زیر از ویژگی های خبرنگار است:

ذوق و استعداد:

یکی از مهم ترین ویژگی های یک خبرنگار، داشتن عشق و علاقه و قریحه روزنامه نگاری است. بر این اساس، کسی باید وارد عرصه جذاب، پرخاطره و در عین حال پرمخاطره روزنامه نگاری شود که ضمن داشتن این استعداد ذاتی، از هنر واژه گزینی، شم خبری، حوصله زیاد و نگاه موشکافانه و دقیق نیز برخوردار باشد و با پرهیز از احساسات، سعی کند رویدادها را همان طور که اتفاق افتاده اند، منتظر کند، نه آن طور که خود خواسته اتفاق بیفتد.

سرعت:

سرعت در انتقال خبر یکی از دیگر ویژگی های اساسی در خبرنویسی است. یک خبرنگار باید این را بداند خبر مانند سبزیجات فاسد شدنی است. پس باید در سرعت انتقال آن بکوشد. امّا باید این را بدانیم که مقوله صحت خبر نباید فدای سرعت خبر شود.

خبرنگار باید رسانه‌ای را که در آن کار می‌کند، بشناسد. از ظرفیت و کارایی آن آگاه باشد. ماهیت رسانه و توان خبررسانی آن باید برای او روشن باشد. اگر از خبرنگاری بپرسند خبری را که تهیه کرده‌ای برای چه رسانه‌ای است؟ (رادیو، تلویزیون، یا مطبوعات) باید پاسخ دقیق او منطبق باشد با شناختی که از هر کدام از رسانه‌ها دارد. هر چه شناخت خبرنگار از رسانه‌ای که در آن کار می‌کند بیشتر باشد، دقیق تر عمل خواهد کرد. نگاه بی اعتنا و بیان سرد و مصنوعی برخی از خبرنگاران و در نتیجه گزارش خنثی یا کم اثر آنها ناشی از ضعف شناخت از توان رسانه‌است. امروز خبرنگاران بزرگ «رسانه» را «قدرت» می‌دانند و با این دیدگاه وارد عرصه خبر و خبرنگاری می‌شوند. بنابراین خبرنگار باید رسانه را بشناسد، بعد برای آن کار کند.

خبرنگار باید تفاوت «خبر» و «رویداد» را بداند و از سیر تحول یک «رویداد» به «خبر» آگاه باشد. اگر از خبرنگاری بپرسند «خبر چیست؟» او باید از جایگاه یک صاحب نظر و یک کارشناس خبر اظهار نظر کند؛ نه اینکه کلمات حفظ شده‌ای را باز گوید با این گمان که خبر را تعریف کرده‌است. خبرنگاری که خبر را نمی‌شناسد، چگونه می‌تواند به صحت و جامعیت آن پی ببرد؟ شناخت خبر مستلزم شناخت اوضاع سیاسی جهان و جامعه‌است.چهره و لحن گفتار برخی از خبرنگاران در جلوی دوربین نشان از بیگانه بودن آنها با عمق خبری است که در صحنه آن قرار دارند. خبرنگار باید بداند که مخاطب و بیننده خبر تا چه اندازه برای شنیدن و دیدن گزارش خبری او حساس و هوشیار است. هر چه شناخت خبرنگار از خبر بیشتر و از نیازها و حساسیت‌های مخاطب آگاه باشد، در تهیه و تولید و نگارش و بیان خبر دقیق تر عمل می‌کند.

خبرنگار باید خبرگزاری های مختلف جهان به ویژه غول‌های خبری جهان را بشناسد. این شناخت به نگاه و فکر او وسعت می‌بخشد. وقتی به راز موفقیت خبرگزاریهای جهان پی برد و دانست که همه چیز در گرو عملکرد درست خبرنگاران آنها بوده‌است، به جایگاه و حساسیت کار خود بیشتر پی می‌برد.

مهارت ارتباطی از دیگر ویژگی های خبرنگار است. ارتباط با همه چیز و همه کس، تقریباً بدون محدودیت. خبرنگار باید بتواند خود را با صحنه تصادف، زلزله، سیل، آتش سوزی، جنگ، جشن‌های ملی و مذهبی، مراسم ویژه، راهپیمایی‌ها و نمونه‌های مرتبط وفق دهد و مرتبط سازد. همچنین بتواند با کودک خردسال، نوجوان، جوان، پیر، کارگر و کارمند، هنرمند، قهرمان، دانشمند، افراد مثبت و منفی ارتباط برقرار کند. او باید بتواند هم با دختر خردسالی که تازه به مدرسه وارد شده گفتگو کند و هم با پیرزن ۹۰ ساله‌ای که در خانه سالمندان دوران سخت زندگی خود را سپری می‌کند، هم کلام شود. خبرنگار این مهارت ارتباط کلامی و غیر کلامی را باید بیاموزد در غیر این صورت مصاحبه‌های مضحکی به دست خواهد داد.

آشنایی با نگارش و تنظیم خبر، خبرنگار را در نوشتن متن خبر یا مخابره آن موفق می‌کند. امروزه خبرگزاریها و رسانه‌ها و بخش‌های ممتاز خبری به کلمات و واژه‌ها و عبارت‌های خبری بسیار توجه دارند. بار روانی برخی از کلمات تأثیر ویژه دارند. نگارش درست و بدون غلط و رعایت زبان معیار و ایجاز در جمله بندی مهارتی است که خبرنگار باید با آن آشنا باشد. همراهی و هماهنگی کلمات و تصاویر، نگارش خبر را دقیق تر می‌کند. رعایت سه کلمه برای هر ثانیه تصویر و انتخاب بهترین و مؤثرترین کلمه به تصاویر خبری جذابیت می‌بخشد. تنظیم خبر نیز اولویت بندی مفاهیم خبری براساس اهمیت هر مفهوم است که خبرنگار در این زمینه بخشی از کار را برعهده دارد.

بیان مناسب، داشتن سلامت اندام گفتاری و صدای مناسب و لحن خبری و غیرمصنوعی از دیگر ویژگیهای خبرنگار است. تنفس درست، جنس صدا و استفاده درست از صدا و انتخاب لحن مناسب برای بیان، از مهارت‌های خبرنگاران آموزش دیده‌است. برخی از خبرنگاران صدای خبری مستقلی دارند که مخاطبان به آن صدا و شیوه بیان علاقه‌مند هستند. خبرنگار برای دستیابی به بیان نافذ خبری باید جدی باشد و تلاش کند.

چیرگی بر احساسات:

 خبرنگاران موفق رسانه‌های بزرگ در گزارش‌های خبری تسلیم احساسات خود نمی‌شوند. همدردی و همدلی با مخاطب با احساساتی شدن متفاوت است. فراموش نشود که حضور خبرنگار در صحنه خبر برای عینیت بخشیدن به خبر است؛ نه تحریک احساسات. مردم نیازی به دیدن صحنه‌های احساس خبرنگار ندارند؛ آنچه آنها می‌خواهند دقت، صحت و جامعیت خبر در اسرع وقت است.

بداهه گویی، مهارت ممتازگفتاری است که خبرنگار بر اثر مطالعات و تمرین‌های بیانی به آن می‌رسد. گاهی لازم است خبرنگار از متن آماده‌ای که تهیه کرده‌است جدا شود و از خود چیزی بگوید. این لحظات غافلگیر کننده که کم نیستند، مهارت زبانی خبرنگار یا عجز او را آشکار می‌کنند. خبرنگار باید برای اینگونه صحنه‌ها آماده باشد.

کدام خبرنگار را تحسین می کنید و چرا؟

یک لحظه به روزنامه نگارانی فکر کنيد که آنها را تحسین می کنید. آنها چه کسانی هستند، و شما چه چیزی را در وجود آنها تحسین می کنید؟

شما احتمالا از میان روزنامه نگاران برجسته، چند نفر را به عنوان الگو انتخاب کرده اید. با اين همه شاید به کار بسیاری از خبرنگاران خرده می گيريد و معتقدید که می توانید بهتر از آنها کار کنید.

در هر حال می توانید با مطالعه سابقه کار روزنامه نگاران ديگر و خواندن آثار آنها چیزهای بسیاری بیاموزید. با دنبال کردن شیوه کار پیشروان این حرفه، به فکرها و الهام های بسیار تازه تری دست خواهید یافت.

آنها از چه شیوه ای استفاده می‌کنند که به نظر شما ارزشمند است؟ چطور می توانید موفقیت آنها را تکرار کنید؟

از چه چیزی در کار آنها خوشتان نمی آید؟ چطور می توانید از اشتباهاتی که آنها کرده اند بپرهیزید؟

آنها از چه چیز این حرفه خوششان می آید و در اين باره که کار روزنامه نگاری چگونه بايد انجام گيرد، چه نظری دارند؟

آیا خبرنگاران خوب، خبرنگار به دنیا می‌آیند یا خوب پرورش پیدا می کنند؟

همه خبرنگاران خوب بدون ترديد ويژگی هايی دارند که آموزش دادن آنها اگر غیر ممکن نباشد، سخت است. خبرنگاران خوب علاوه بر کیفیات دیگر، دارای این خصوصیات هستند:

«کنجکاوند؛ پرسشگرند؛ تحلیلگرند؛ صادقند ؛ خوب ارتباط برقرار می کنند؛ خود را وقف کارشان می کنند؛ استقلال فکر دارند؛ توانایی تشخيص و جدا کردن اطلاعات مهم از غیر مهم را دارند و روشن و مختصر می نویسند.» فرض کنیم که شما این کیفیات را در خود سراغ دارید. خوب، آیا شما خود به خود این توانایی را دارید که به عنوان یک خبرنگار حرفه ای فعالیت کنید؟ معلوم است که نه. مهارت های تخصصی بی شماری وجود دارد که باید آنها را بیاموزید. این روند در سرتاسر دوران کاری شما ادامه پیدا خواهد کرد.هدف این طرح و دوره آموزشی اين است که به شما کمک کند تا در این حرفه هیجان انگیز و پرچالش پیش بروید.

خبرنگاران تخصصی چه کسانی هستند و در کجا کار می کنند؟

بیشتر خبرنگاران به کارهای عمومی می پردازند و هرنوع خبر یا گزارشی تهیه می کنند. اما تعدادی از آنها در زمینه خاصی تخصص دارند؛ مانند: «سیاست (داخلی یا بین المللی) ـ جنايی یا حوادث ـ بهداشت ـ آموزش و پرورش ـ فرهنگ و هنر ـ بازرگانی و اقتصاد ـ  ورزش ـ دانش بنیان و... » برخی از خبرنگاران، یک حوزه خاص جغرافیایی مانند یک کشور یا یک شهر را پوشش می دهند که به حوزه آنها مشهور است. خبرنگاران تخصصی که زمینه یا حوزه خاصی را پوشش خبری می دهند، گزارشگر نیز نامیده می شوند. خبرنگاران در سازمان های متعددی کار می کنند. تعداد اين سازمان ها پيوسته رو به افزايش بوده است.

روزنامه نگاران مطبوعاتی با سازمان هايی از اين قبيل کار می کنند:

1 ) ـ روزنامه ها، مجله ها و نشريات تخصصی

2 ) ـ آژانس های خبری و اطلاع رسانی

3 ) ـ دفاتر مطبوعاتی و روابط عمومی

3 ) ـ سایت ها یا پایگاه های اینترنتی

دیگر روزنامه نگاران با سازمان های ديگری از این قبیل کار می کنند:

1 ) ـ ایستگاه های رادیویی

2 ) ـ ایستگاه های تلویزیونی

3 ) ـ سرویس های متنی تلویزیونی

4 ) ـ مؤسسه های تهیه عکس های خبری

هر رسانه يا سازمانی که روزنامه نگاری را استخدام می کند، از او انتظار دارد که درک درستی از مخاطبان، يعنی خوانندگان، شنوندگان و بينندگان آن رسانه يا سازمان داشته باشد. آنچه برای مخاطبان ميانسال و خانواده ها مناسب است، معمولا به کار نوجوانان نمی آيد؛ زيرا بزرگسالان معمولا نگران کار، مسکن، تحصيل فرزندان و مراقبت از سالخوردگان هستند، در حالی که نوجوانان ممکن است تنها به فکر آخرين موسيقی های پاپ و تازه ترين ستارگان موسيقی باشند.

خبرنگاران موفق، نيازهای مخاطبان مختلف را درک می کنند و در پی برآورده کردن اين نيازها از راه های مناسب هستند.

خبر را به منبع آن نسبت دهید

منابع خود را تا جايی که امکان دارد معرفی کنيد و در متن خبر خود از آنها نام ببريد:

ـ شاهدان عینی می گویند که هواپیما پس از بلند شدن از زمین به شدت به سمت چپ منحرف شد.

ـ مقام های پلیس می گویند که ده هزار نفر در تظاهرات شرکت داشتند، اما سازمان دهندگان تظاهرات می گویند تعداد شرکت کنندگان بیشتر بوده است.

ـ خبرگزاری فرانسه گزارش داده که گمان می رود بیش از ده نفر کشته شده باشند.

این کار «نسبت دادن»خوانده می شود و نشان می دهد که شما اطلاعات، شایعه یا نظر را به عنوان واقعیت محض عرضه نمی کنید. خوانندگان، بینندگان یا شنوندگان شما خود تصمیم می گیرند که این اطلاعات را بپذیرند یا نپذیرند.

کدام اطلاعات را باید با ذکر منبع بیاوریم؟ باید منبع هر گفته‌ای را ذکر کنید مگر آن که:

‏1 ) ـ  آن اطلاعات موثق (‏Established information‏) باشد (مثلا نتیجه بازی فوتبال ‏دو تیم ‏که نیازی نیست آن را از زبان مربی تیم یا رییس ورزشگاه ذکر کنید، یا ‏بمباران هسته‌ای ژاپن در پایان جنگ جهانی دوم).

‏- آن اطلاعات به طور کامل در دسترس عموم باشد، مثل مدارکی که در دادگاه‌های ‏علنی ‏مطرح می‌شود.

‏2 ) ـ وقتی که خود گزارشگر یا عکاس موسسه خبری در صحنه باشد. مثلا به چشم ‏خودش دیده باشد ‏که پلیس تظاهرکننده‌ها را کتک زده است.

همچنین نیازی ندارید منبع اطلاعات بدیهی را ذکر کنید؛ یک تحلیل‌گر ‏نظامی ‏گفت: «انهدام نیمی از ارتش رم اتفاق بسیار بدی است.»

معرفی رشته روزنامه نگاری

هدف

1 ) ـ تربیت متخصص و کارشناسان ورزیده برای خبرگزاری‌ها، مطبوعات، رادیو، تلویزیون و فعالیت وابسته‌های مطبوعاتی و رسانه‌های الکترونیکی.

2 ) ـ تربیت نیروی متخصص به منظور اطلاع‌رسانی، هوشیارسازی و آگاهی‌بخشی و همچنین برقراری ارتباطات بین دولت و جامعه در سطح ملی و بین المللی.

معرفی اولیه خبرنگاری:

خبرنگار کسی است که با اتکا به ذوق و استعداد شخصی، پس از گذارنیدن دوره ی آموزش تخصصی و همچنین با توجه به مسئولیت اجتماعی که این پیشه بر گردن او می‌گذارد، وظیفه ی به دست‌آوردن، آماده‌کردن، گردآوری و سامان‌دادن اخبار و انتقال آنها را با وسایل ارتباط جمعی (مطبوعات، رادیو، تلویزیون و خبرگزاری) به مخاطبان بر گردن دارد

برپایه ی اعلامیه سازمان یونسکو، خبرنگاران باید کوشش کنند تا اخباری که در اختیار عموم می‌گذارند درست، دقیق و معتبر باشد و در درستی اخباری که به دست می‌آورند، پژوهش و اندیشه کنند. خبرنگاران نباید حقیقتی را عمداً تحریف یا خراب کنند و نیز هیچ گونه مطلبی را نباید از دید مردم پنهان نگهدارند.

در دنیای کنونی با وجود تکنولوژی های ارتباطی پیشرفته و متعدد در امر دستیابی سریع به اطلاعات و منابع مختلف، کسب اطلاعات موثق و قابل اطمینان در مورد وضعیت سیاسى، اجتماعى، اقتصادی، امنیتى و…. بشر بسیار دشوار و در عین حال بسیار ضرورى و حیاتى است. خبرنگاران از عناصر اساسی این مهم بشمار می روند. یک خبرنگار باید به واقعیت یک رویداد دست یابد و همواره گام به گام حوادث در حوزه کاری خود حرکت کند تا تحلیل های خود را به صورت کامل و رسا ارائه دهد. یک خبرنگار موفق همیشه در انعکاس رخدادها بی طرفانه عمل می کند؛ چون ذات خبرنگاری مبتنی بر بی طرفی است و اینجاست که خبرنگار با رعایت این نکته مهم خود را به قوانین ملزم دانسته و در این مسیر به اهداف خود نائل می شود. علاوه بر این یک خبرنگار باید همواره درکسب اعتماد و اعتمادسازی بین خبرنگار، منابع خبری و مردم خود تلاش کند. در جهان حاضر که جوامع در حال تحول و نوزایی هستند قدرت درک، تجزیه و تحلیل و پیش بینی حوادث از دیگر مسائل اساسی این حرفه بشمار می رود.

وظایف:

1 ) ـ گزارش و نوشتن داستان های خبری برای انتشار و پخش و توصیف پیش زمینه ها و علل وقوع آنها

2 ) ـ ترتیب دادن مصاحبه با افرادی که راجع به واقعه ی خاصی اطلاعات دارند.

3 ) ـ کپی گزارش ها را دوره کردن و اصلاح خطاها به لحاظ گرامر،نشانه گذاری ها و اصول راهنما.

4 ) ـ مرور و ارزیابی نوشته هایی که در مورد جنبه های خبری می باشند به منظور جداسازی وقایع مهم و جزییات کم اهمیت تر.

5 ) ـ چیدن خبرها بر اساس اهمیت،قالب و طولانی یا کوتاه بدنشان و سازماندهی آنها به صورت صحیح.

6 ) ـ تحقیق و تحلیل پیش زمینه های اطلاعات موجود مرتبط به خبر به منظور بسط کامل و درست آن.

7 ) ـ جمع آوری اطلاعات در مورد وقایعی مانند:مصاحبه ها،تجارب و … و حاضر شدن در محافل سیاسی، ورزشی، هنری ، اجتماعی و سایر.

8 ) ـ تحقیق در مورد وقایعی مانند بلایای طبیعی،جرم ها و جنایت ها و در کل خبرهایی که انسان دوست دارد بشنود!

9 ) ـ تحقیق و ارایه ی گزارش در مورد وقایع خاصی مانند داروسازی،دانش به طور وسیع،تکنولوژی،سیاست،نگران ی های خارجی،ورزش ها،هنرها،نگرانی‌های مصرف کننده هاکسب و کار،مذهب،جرم و آموزش.

10 ) ـ ارزیابی خبر به منظور بسط و گسترش آن.

11 ) ـ بحث با ویرایش کننده های خبر در مورد مسایل موجود به منظور مشخص کردن سلسله مراتب خبرها و جایگاه هر کدام.

12 ) ـ مطالعه و بررسی کتاب ها،اخبار و رکورد های عمومی شامل کتابخانه ها و … به منظور بازتاب حقایق مرتبط.

13 ) ـ عکاسی یا فیلم برداری از وقایع توسط خود خبرنگار یا یک عکاس دیگر

14 ) ـ توسعه ی ایده های نو برای ستون های موجود یا برای تفسیر خبرها با توجه به مسایل روز و تجارب شخصی

15 ) ـ انتقال خبر از راه دور با تلفن های ماهواره ای،تلفن ها،فکس و مودم

16 ) ـ نمایش تفسیرهای زنده از طریق رسانه های ضبط شده.

17 ) ـ ضبط مصاحبه ها و روایات.

18 ) ـ نوشتن مقاله هایی در مواردی مانند ادبیات،موسیقی و به طور کل هنر آن هم بر اساس علم،قضاوت و تجربه

ویژگی های بارز خبرنگاران

1 ) ـ خبرنگار باید رسانه‌ای را که در آن کار می‌کند، بشناسد. از ظرفیت و کارایی آن آگاه باشد. ماهیت رسانه و توان خبررسانی آن باید برای او روشن باشد. اگر از خبرنگاری بپرسند خبری را که تهیه کرده‌ای برای چه رسانه‌ای است؟ (رادیو، تلویزیون، یا مطبوعات) باید پاسخ دقیق او منطبق باشد با شناختی که از هر کدام از رسانه‌ها دارد. هر چه شناخت خبرنگار از رسانه‌ای که در آن کار می‌کند بیشتر باشد، دقیق تر عمل خواهد کرد. نگاه بی اعتنا و بیان سرد و مصنوعی برخی از خبرنگاران و در نتیجه گزارش خنثی یا کم اثر آنها ناشی از ضعف شناخت از توان رسانه‌است. امروز خبرنگاران بزرگ «رسانه» را «قدرت» می‌دانند و با این دیدگاه وارد عرصه خبر و خبرنگاری می‌شوند. بنابراین خبرنگار باید رسانه را بشناسد، بعد برای آن کار کند.

2 ) ـ خبرنگار باید تفاوت «خبر» و «رویداد» را بداند و از سیر تحول یک «رویداد» به «خبر» آگاه باشد. اگر از خبرنگاری بپرسند «خبر چیست؟» او باید از جایگاه یک صاحب نظر و یک کارشناس خبر اظهار نظر کند؛ نه اینکه کلمات حفظ شده‌ای را باز گوید با این گمان که خبر را تعریف کرده‌است. خبرنگاری که خبر را نمی‌شناسد، چگونه می‌تواند به صحت و جامعیت آن پی ببرد؟ شناخت خبر مستلزم شناخت اوضاع سیاسی جهان و جامعه‌است.

3 ) ـ چهره و لحن گفتار برخی از خبرنگاران در جلوی دوربین نشان از بیگانه بودن آنها با عمق خبری است که در صحنه آن قرار دارند. خبرنگار باید بداند که مخاطب و بیننده خبر تا چه اندازه برای شنیدن و دیدن گزارش خبری او حساس و هوشیار است. هر چه شناخت خبرنگار از خبر بیشتر و از نیازها و حساسیت‌های مخاطب آگاه باشد، در تهیه و تولید و نگارش و بیان خبر دقیق تر عمل می‌کند.

4 ) ـ خبرنگار باید خبرگزاریهای مختلف جهان بویژه غول‌های خبری جهان را بشناسد. این شناخت به نگاه و فکر او وسعت می‌بخشد. وقتی به راز موفقیت خبرگزاریهای جهان پی برد و دانست که همه چیز در گرو عملکرد درست خبرنگاران آنها بوده‌است، به جایگاه و حساسیت کار خود بیشتر پی می‌برد.

5 ) ـ مهارت ارتباطی از دیگر ویژگی های خبرنگار است. ارتباط با همه چیز و همه کس، تقریباً بدون محدودیت. خبرنگار باید بتواند خود را با صحنه تصادف، زلزله، سیل، آتش سوزی، جنگ، جشن‌های ملی و مذهبی، مراسم ویژه، راهپیمایی‌ها و نمونه‌های مرتبط وفق دهد و مرتبط سازد. همچنین بتواند با کودک خردسال، نوجوان، جوان، پیر، کارگر و کارمند، هنرمند، قهرمان، دانشمند، افراد مثبت و منفی ارتباط برقرار کند. او باید بتواند هم با دختر خردسالی که تازه به مدرسه وارد شده گفتگو کند و هم با پیرزن ۹۰ ساله‌ای که در خانه سالمندان دوران سخت زندگی خود را سپری می‌کند، هم کلام شود. خبرنگار این مهارت ارتباط کلامی و غیر کلامی را باید بیاموزد در غیر اینصورت مصاحبه‌های مضحکی به دست خواهد داد.

6 ) ـ آشنایی با نگارش و تنظیم خبر، خبرنگار را در نوشتن متن خبر یا مخابره آن موفق می‌کند. امروزه خبرگزاری ها و رسانه‌ها و بخش‌های ممتاز خبری به کلمات و واژه‌ها و عبارت‌های خبری بسیار توجه دارند. بار روانی برخی از کلمات تأثیر ویژه دارند. نگارش درست و بدون غلط و رعایت زبان معیار و ایجاز در جمله بندی مهارتی است که خبرنگار باید با آن آشنا باشد. همراهی و هماهنگی کلمات و تصاویر، نگارش خبر را دقیق تر می‌کند. رعایت سه کلمه برای هر ثانیه تصویر و انتخاب بهترین و مؤثرترین کلمه به تصاویر خبری جذابیت می‌بخشد. تنظیم خبر نیز اولویت بندی مفاهیم خبری براساس اهمیت هر مفهوم است که خبرنگار در این زمینه بخشی از کار را برعهده دارد.

7 ) ـ بیان مناسب، داشتن سلامت اندام گفتاری و صدای مناسب و لحن خبری و غیرمصنوعی از دیگر ویژگیهای خبرنگار است. تنفس درست، جنس صدا و استفاده درست از صدا و انتخاب لحن مناسب برای بیان، از مهارت‌های خبرنگاران آموزش دیده‌است. برخی از خبرنگاران صدای خبری مستقلی دارند که مخاطبان به آن صدا و شیوه بیان علاقه مند هستند. خبرنگار برای دستیابی به بیان نافذ خبری باید جدی باشد و تلاش کند.

8 ) ـ چیرگی بر احساسات: خبرنگاران موفق رسانه‌های بزرگ در گزارش‌های خبری تسلیم احساسات خود نمی‌شوند. همدردی و همدلی با مخاطب با احساساتی شدن متفاوت است. فراموش نشود که حضور خبرنگار در صحنه خبر برای عینیت بخشیدن به خبر است؛ نه تحریک احساسات. مردم نیازی به دیدن صحنه‌های احساس خبرنگار ندارند؛ آنچه آنها می‌خواهند دقت، صحت و جامعیت خبر در اسرع وقت است.

9 ) ـ بداهه گویی، مهارت ممتازگفتاری است که خبرنگار بر اثر مطالعات و تمرین‌های بیانی به آن می‌رسد. گاهی لازم است خبرنگار از متن آماده‌ای که تهیه کرده‌است جدا شود و از خود چیزی بگوید. این لحظات غافلگیر کننده که کم نیستند، مهارت زبانی خبرنگار یا عجز او را آشکار می‌کنند. خبرنگار باید برای اینگونه صحنه‌ها آماده باشد.

آسیب های حرفه خبرنگاری برای خبرنگاران

در ادامه کمی راجع به خبر صحبت می کنیم و نقش اخلاق خبرنگاری را روشن می نماییم:

اهمیت خبر

خبر، ماده اولیه ارتباطات اجتماعی را تشکیل می‏دهد. در گفت‏وگوهای عمومی نیز خبر، شامل آگاهی و اطلاعاتی است که افراد درباره زندگی مشترک خویش به دست می‏آورند. انسان‏ها برای دست‏یابی به زندگی بهتر، انتخاب راه مناسب‏تر، فعالیت در صحنه اجتماع و پرداختن آگاهانه‏تر به مسئولیت‏های فردی و اجتماعی، همواره باید از حوادث و اتفاق‏هایی که در دنیای اطرافشان روی می‏دهد، باخبر باشند. در حقیقت، تهیه خبر یکی از اهداف اساسی وسایل ارتباطی به شمار می‏رود و رسانه‏ های جمعی اساساً همراه با خبر متولد می‏شوند. نشر خبر و اطلاع‏رسانی در شکل‏گیری شخصیت اصلی یک رسانه ارتباطی، اهمیتی ویژه دارد. بنابراین، وسایل ارتباطی، انتشار اخبار را به عنوان نخستین هدف، در رأس فعالیت‏های خود قرار داده‏اند و می‏کوشند نیازهای خبری مخاطبان خود را تأمین کنند.

عناصر خبر

هر خبرنگار پیش از هر چیز باید به شناسایی دقیق خبر بپردازد و با استفاده از ایده‏های خود یا استناد به گزارش‏های معتبر دیگران، جریان حقیقی آن را بیان و کیفیت و آثارش را به خوبی تشریح کند. با این شیوه، حقیقی بودن، نو بودن و جالب بودن خبر نیز که مهم‏ترین ویژگی ‏های آن را تشکیل می‏دهد، رعایت خواهد شد.

هر خبر هر چند کوتاه و کوچک، با توجه به اطلاعات زیر تکمیل می ‏شود:

1 ) ـ شخص یا اشخاصی که در واقعه، شرکت دارند یا واقعه به گونه‏ای با آنها ارتباط می‏یابد.

2 ) ـ  موضوع و نوع واقعه، یعنی آنچه واقعه را تشکیل می‏دهد.

3 ) ـ علت و انگیزه‏ای که سبب ایجاد واقعه شده است.

4 ) ـ چگونگی وقوع که ترتیب و کیفیت واقعه را نشان می‏دهد.

5 ) ـ مکان وقوع و زمان آن.

این عناصر شش گانه خبر:

کجا، که (چه کسی)، کی (چه وقت)، چه (چه چیزی)، چرا و چگونه (چه‏طور)، کلیشه و الگویی است که با طرح مناسب آنها در خبر، کمترین ابهامی برای مخاطب باقی نمی‏ماند و نیازهای او از محتوای خبر به میزان قابل توجهی تأمین می‏شود.

مراحل خبرنویسی

نگارش و تنظیم اخبار، یکی از مهم‏ترین مراحل کار رسانه‏های خبری است که به مهارت‏های ویژه‏ای همچون تسلط بر موضوع خبر، آشنایی با متون خبر، تندنویسی، درست‏نویسی، ساده‏نویسی، روان‏نویسی، خلاصه‏نویسی، به‏گزینی کلمات و عبارات، گزینش مناسب اطلاعات، تعیین حجم مناسب اطلاعات و نوشتن آمار و ارقام نیاز دارد. مرسوم‏ترین شیوه نگارش خبر، هِرم وارونه است که در آن، عبارت یا بند نخست، مهم‏ترین بخش خبر را تشکیل می‏ دهد. پس از آن نیز دیگر اطلاعات، به ترتیب تا کم ‏اهمیت ‏ترین بخش خبر می‏ آید.

اخلاق خبرنگاری

برخی ویژگی ‏های اخلاقی خبرنگار عبارت است از:

1 ) ـ  احساس مسئولیت اجتماعی: این اصل، بیان کننده وظایف اجتماعی خبرنگاران است.

2 ) ـ صداقت و واقع‏نمایی: خبرنگار باید هر چیز را آن طور که هست، بنگرد و بکوشد آن را همان‏طور که دیده است، بیان کند.

3 ) ـ خبر برای همه: خبرنگار نباید مردم را از داشتن اطلاعات مفید موردنیازشان محروم کند یا این اطلاعات را تنها در اختیار گروه ویژه‏ای از مردم قرار دهد.

4 ) ـ رعایت عدالت و انصاف: موضع‏گیری خبرنگار یا بنگاه خبری درباره خبر باید بر اساس حق باشد.

5 ) ـ سودمندی و فایده‏رسانی: خبررسانی، ماهیتی آموزشی دارد و خبرنگار به حکم وظیفه اخلاقی و اجتماعی خود باید مروّج خوبی‏ها باشد و به انتشار خبرهای سودمند بپردازد.

بی‏ اعتمادی به خبر

گاه بر اثر رعایت نکردن عواملی، مردم نمی ‏توانند به خبر رسانه‏ها اعتماد کنند. برخی از این عوامل عبارت است از: صداقت نداشتن در فرآیند انتشار خبر، تناقض‏گویی، مبالغه و اغراق در فرآیند انتشار خبر، تحریف خبر، سانسور خبر، موثّق نبودن خبر، عینی و واقعی نبودن خبر، بی‏طرف نبودن در انتشار اخبار و جذابیت نداشتن در خبررسانی.

دانشگاه ها:

1 ) ـ دانشکده ی خبر : در سال 1376 رسماً به دلیل نیاز رسانه ها و عدم وجود رشته های تحصیلی خبرنگاری در مراکز آموزش عالی و وجود خلاء عمده در نظام رو به توسعه رسانه های کشور تاسیس شد. تا این نقیصه بزرگ در نظام آموزشی و حرفه ای را برطرف سازد و اساساً یکی از عمده ترین دلایل تصویب و راه اندازی این دانشکده از سوی دفتر گسترش آموزش عالی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ارائه سرفصل های کاملاً بدیع و نو در قالب آموزشهای علمی- کاربردی متناسب با نیاز روز فضای کاری رسانه ها در حوزه این حرفه بود. این دانشکده به عنوان تنها مرکز تخصصی در حوزه خبر ورسانه در خاورمیانه امکان صدور گواهی نامه معتبر شرکت در دوره را دارد که این گواهی نامه مورد تایید سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور می باشد.

آموزش شمار کثیری از خبرنگاران، دبیران، سردبیران و عکاسان خبری رسانه ها که بدون آموزش های آکادمیک و صرفاً بر اساس تجربه، به این کار اشتغال داشتند و تربیت علمی اصحاب ورزیده و خبره رسانه ها و توجه به رشد و گسترش کار حرفه ای و تخصصی آنها در کشور یکی از اهداف عمده راه اندازی این محیط علمی- رسانه ای بوده است.

در طول این سالها دانشکده خبر با تکیه بر تجربه و آگاهی های علمی مدرسان و خبرگان رسانه ها و استقبال عموم روزنامه نگاران و تلاش در مسیر به روز نمودن موضوعات درسی در سایه آموزشهای علمی- کاربردی توانست به عنوان یک نهاد آموزشی و حرفه ای جایگاه ویژه ای را نه تنها در بین رسانه ها بلکه در بین دانشگاه ها و مراکز علمی کسب نماید.

طراحی و برنامه ریزی درسی در حوزه خبرنگاری ملی و بین المللی و تلاش در زمینه ارزیابی محتوایی سرفصلها و عناوین درسی متناسب با نیازهای رسانه ای جامعه، حفظ پویایی و تسلیم نشدن در برابر یکنواختی آموزشی از جمله ویژگیهای دانشکده است که از ابتدای تاسیس تاکنون سرلوحه فعالیتهای خود قرار داده است.

2 ) ـ دانشگاه علامه طباطبایی: در دانشکده ی علوم اجتماعی می باشد.

3 ) ـ دانشگاه علمی کاربردی خبر واحد شیراز: پس از دانشکده خبر واحد تهران، دومین مرکز دانشگاهی علمی – کاربردی در حوزه خبر محسوب می شود، امروز با داشتن 75 نفر دانشجو در رشته های خبرنگاری، روابط عمومی و عکاسی خبری به عنوان یکی از مراکز دانشگاهی در سطح کشور شناخته می شود.

منابع

1 ) ـ « عصر دوم رسانه‌ها » ، مارک پاستر، ترجمه غلامحسین صالحیار، انتشارات موسسه ایران، تهران - 1377.

2 ) ـ « پوشش خبری » ، دکتر محمد سلطانی‌فر، انتشارات شرق، تهران - 1382.

3 ) ـ « دموکراسی‌ و فضای‌ سایبر» ،  ریچارد کی‌. مور، مترجم: عبدالرضا زکوت‌ روشندل، سایت ایران و جامعه اطلاعاتی - فروردین 1384

4 ) ـ چرا کار خبرنگاران مهم است؟ نویسنده: مدیر - شنبه دهم فروردین 1392

رسانه منصف و آزاد و مستقل، نيروی قدرتمندی است. همين نکته، زيربنای کار آينده شما و همه آن چيزهايی است که برای اين حرفه فرا می گيريد.

عوامل درون سازمانی :

1 ) ـ اعمال نظر و سلیقه های متولیان اصلی خبر و تمامی گزینش گران داخل رسانه

2 ) ـ تاثیر پذیری خبرنگاران و دبیران خبر از اعتقادات ، میزان تحصیلات ، محل تولد ، محیط زندگی ، محیط کار و همکاران خود.

3 ) ـ میزان بهره گیری خبرنگاران و دبیران خبر از امکانات کمی و کیفی داخل رسانه.

4 ) ـ محدودیت مکان و زمان و میزان فضا در مطبوعات ورسانه ها.

عوامل برون سازمانی :

5 ) ـ ممنوعیت قانونی :  اسرار نظامی،سیاسی، استقلال، تمامیت ارضی، امنیت ملی کشور، نظم و آرامش اجتماعی، عفت عمومی، حیثیت افراد و آرامش زندگی خصوصی.

6 ) ـ مصالح عمومی

7 ) ـ فشارهای اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و حرفه ای.

8 ) ـ محدودیت های جا  و وقت.

عزیزان من ، اعضای کانون بسیج رسانه ی سپاه ناحیه ی شوش دانیال(ع) و خبرنگاران پایگاه خبری تحلیلی شوش نیوز ، نوزدهمین بخش آموزشی در واقع آخرین بخش کارگاه آموزش خبرنگاری بود که حاصل بیش از 34 سال تجربه ی خود را در اختیار شما آن هم به صورت رایگان در فضای مجازی قرار دادم ،امیداست که با استفاده از این 19 قسمت بتوانید قلم خود را تقویت کنید و بهترین خبرها و گزارش ها را تهیه و تنظیم نمائید . ان شاءالله