به قلم ـ عباس کرم الهی
شهرستان شوش در بخش تئاتر 8 گروه ثبت شده ی ملی به نام های « اندیشه ، سایه سار ، بچه های ایرونی ، مهتاب و آپادانا در بخش (آزاد) ، صوت الغریب ، سنتی و جنت الحسین در بخش(مذهبی ، آیینی) و چهار گروه غیر رسمی به نام خاکریز در بخش (دفاع مقدس ) قهقهه در بخش (طنز) ،شمس الشموس و شوشیناک در بخش (آزاد) »می باشد .
سرپرستان ، کارگردانان ، بازیگران و عوامل اجرایی این گروه ها ، فرزندان همین کهن شهر ایران زمین ، شوش دانیال(ع) هستند ، اما متأسفانه از هیچ منبعی تأمین اعتبار برای تولید نمایش نمی شوند ؛ این قشر انتظاراتی از شما مردم و مسئولین و خصوصا آنهایی که می توانند حامی فرهنگی و به زبان لاتین اسپانسر گروه ها باشند دارند .
انتظار تئاتری های در مجموع همانند سایر اقشار این دیار کهن که به قانع ترین شهر ایران نیز مشهور است ، فقط چهار خواسته است .
1 ـ هنرمندی که به فرموده ی حضرت امام خمینی(ره) « هنرمند مى تواند هدايت بيافريند و لذت روحى ببخشد.» و یا در جمله ی گهرباری دیگر می فرماید ؛ « ساختن تئاتری که مطابق با اخلاق انسانی اسلامی باشد،زحمت دارد و هرگز در متن سینما و تئاتر نوشته نشده است که باید مرکز فساد باشند . » به راستی امام راحل روشن فکرانه فرموده است که ساختن یک تئاتر زحمت دارد ، چند جلسه نمایشنامه خوانی ، چند جلسه میزان سن و کار کردن با بیان تنها زحماتی نیستند که « کارگردان و بازیگر » متحمل می شوند ، بلکه « طراحی صحنه ، ساخت دکور ، تهیه پروژکتور جهت نصب نورها و از همه مهم تر تبلیغاتی چون « نصب بنر در سطح شهر ، نصب پوستر در تابلوهای ادارات و پشت ویترین مغازه ها ، تهیه افکت ، لباس و وسایل آکساسوار صحنه » از دیگر زحماتی است که سرپرست و کارگردان گروه می بایست برای تهیه این موارد به دنبال حامیان فرهنگی و یا اسپانسر باشند و اگر نتوانند پیدا کنند کارشان اگر شخصا از قبل پولی را از حلقوم زن و فرزندان پس انداز نکرده باشد با مشکل مواجه خواهند شد .
پس اولین خواسته ؛ حمایت حامیان فرهنگی است ؛ هر چند برخی قول می دهند که حمایت کنند ولی همین که نامی از آنها دربروشور آمد علاوه بر این که به قول خود عمل نمی کنند از بروشور چاپ شده بهره برداری هم می کنند ؛ نمی خواهم در این گزارش مستقیم نام شخص مورد نظر را اشاره کنم اما منشی جایی که مدنظر است شاهد این موضوع است که می خواهم به آن اشاره کنم :
جهت مساعدت به نمایش حکایت نا تمام یک زن ، نوشته ی احسان جانمی به کارگردانی اینجانب نزدیک یکی از دست اندرکاران رفتم که با رأی مستقیم مردم مدتی زمانی مسئولیتی را بر عهده دارم و از ایشان به عنوان حامی فرهنگی دعوت به همکاری نمودم که دست در جیب کرد و یک قلعه اسکناس ده هزار تومان بیرون کشید و گفت : « این کافی است ؟» وقتی حامت وی را با یک اسکناس ده هزارتومانی از یک تئاتر را مشاهده کرد به حال و روز تئاتر شوش گریه کردم و آن مکان را ترک نمود و از ایشان این مبلغ را قبول نکردم چون در واقع این شخص با این کارش توهین بزرگی به تئاتر شوش که به فرموده ی مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای«مدظله العالی» ؛ «تئاتر، منبر است. بلکه فراتر از منبر است» نمود . عده ای هم امروز و فردا می کنند امام برخی هم همانند « سید مجید نوری زاده رئیس جمعیت هلال احمر ، محمد میاحی رئیس اتاق اصناف ، محمد کعب عمیر از چهره های سیاسی ، مهندس زینب فرج الله چعب مدیر مؤسسه ی فرهنگی و هنری آهنگ ، فائقه شیرک و .... » در حد توانشان کمک کردند . در جمع بندی این بخش باید گفت اگر می خواهیم از گروهی حمایت کنیم ابتدا خوش قول باشیم و سپس مبلغی را بدهیم که در شأن و منزلت تئاتر مقدس باشد و بتوان با آن گره ای از مشکلات تئاتر را گشود .
2 ـ غریبه پرستی را کنار بگذاریم و به فرزندان شهر و دیار خود توجه کنیم : با ادای احترام به هنرمندان برجسته ی کشوری ؛ به صراحت باید گفت : « مردم شوش اگر متوجه باشند فلان بازیگر و یا خواننده ی مطرح به شوش آمده و یا فلان گروه طنز از شهری دیگر بیاید اگر بلیط این کار 30 هزار تومان هم باشد ، تلاش می کنند که از دیدن این برنامه خود را محروم نکنند ؛ اما اگر بومی های این شهر که صرفا فقط به خاطر بی توجهی ها گمنام مانده اند بخواهند نمایشی را تولید کنند حتی اگر بلیط آن فقط 5 هزار تومان یعنی هزینه ی خرید چند گرم تنقلات باشد را حاضر نیستند پرداخت کنند تا هم فرزندان خود را با انگیزه نگهه دارند و هم برای تأمین هزینه ها و تهیه ی هدایایی برای بازیگرانی که مدتها سختی های تمرین را پشت سر گذاشته اند کمکی کرده باشند .
3 ـ برای تبلیغاتی پاک نیاز به همکاری اصناف و بازاریان است : دو روز است که پوسترهای تبلیغاتی حکایت ناتمام یک زن را در خیابان های« شهید دانش ، بلوار امام خمینی (ره) ، بلوار مدرس و شهید رجایی و دکتر شریعتی» به صاحبان مغازه ها می دهیم تا پشت شیشه ی ویترین مغازه ی خود نصب کنند تا دیوارهای شهرپاکیزه بمانند ، اما شاید ده درصد این پوستر ها توسط مغازه دارن نصب نمی شود و این به خودی خود یک نوع ضرر تبلیغاتی کارهای نمایشی است ؛ این در حالی است که رئیس صنعت ، معدن و تجارت شهرستان شوش خواسته است که یک نوبت اجرا برای بازاریان رزرو شود ؛ فرض بر این که یک نوبت اجرا در نظر گرفته شود و بلیط فروشی نشود ، آیا این قشر با اختصاص یک سانس از تئاتر مساعدت می کنند ؟
4 ـ نمایش حکایت نا تمام یک زن ، به پاک دامنی زن ایرانی اشاره می کند : با توجه به این که نیمی از جمعیت شهر شوش را زنان به خود اختصاص داده اند و مدیریت آنها به دست « ناحیه ی مقاومت بسیج ، حوزه ی علمیه ی خواهران ، کمیسیون امور بانوان و خانواده ی فرمانداری ، اداره ی آموزش و پرورش ، دانشگاه های آزاد و پیام نور و جمعیت هلال احمر » می باشد ، انتظار دارم در این چهارشب باقیمانده یعنی از روز چهارشنبه 9 اسفند الی شنبه 12 اسفند 1396 با حضور در سالن شهید احمد حیاری از این نمایش و بازیگران بومی شهرستان شوش حمایت کنند .
