ساعت 19 الی 21 روز چهارشنبه 2 مردادماه 1398 چهارمین جلسه ی نمایشنامه خوانی تراژدی پروانه با دو تغییر و جابه جایی بین بازیگران در پلاتوی شهید احمد حیاری برگزار شد .
به گزارش روابط عمومی گروه تئاتر اندیشه ، عباس کرم الهی نویسنده و کارگردان نمایش تراژدی پروانه که جه اجرای عمومی این نمایش در شهرستان شوش مرحله ی نمایشنامه خوانی«روخوانی متن» را آغاز کرده است ، در این خصوص گفت : گروه تئاتر اندیشه تا کنون با ژانرهای « بومی محلی ، دفاع مقدس ، مذهبی و طنز » اقدام به تولید نمایش نموده و برای اولین بار تمرینات یک نمایش تراژدی را برای اجرای عمومی آغاز کرده ایم و اگر بخواهم برای بازیگران تازه کار این نمایش تراژدی را تعریف کنم باید بکویم که ؛ تراژدی یا غم‌نامه ، سوگنامه ، رنجنامه و یا سوگ‌نوشت ، یکی از شکل‌های نمایش است که ریشه در مناسک مذهبی یونان باستان دارد. تراژدی، توسط «تسپیسِ ایکاریایی» معرفی شد و نام خود را از «تروگوس» به یونانی: «Tpoyoq»یعنی بز، و «اویدیا» یعنی سرود گرفته‌است.
وی افزود : تراژدی برخلاف کمدی «کشمکش میان خدایان ، شاهان ، شاهزادگان و یا جدال با مشکلات زندگی است.» تم غالب در اینگونه ی نمایشی «تقدیر و ناتوانی انسان در مقابل اراده ی خدایان و یا مشکلات زندگی است.» پایان تراژدی کلاسیک به مرگ قهرمان یا پایان ناخوشایند دیگری ختم می‌شود. از منظر ارسطو هدف تراژدی ایجاد ترس و ترحم یا به عبارتی کاتارسیس در تماشاگر است و از دیدگاه «شوپنهاور» تراژدی، نمایش یک شور بختی بزرگ است. تراژدی تقلیدی است از واقعه‌ای جدی، کامل و با اندازه معین که به عمل و نه روایت و به زبانی فاخر ترس و شفقت را برانگیزد و موجب تزکیه نفس شود.
نویسنده و کارگردان نمایش تراژدی پروانه ضمن خوش آمدگویی به «زینب و محدثه سواری» گفت : اگر عاشق بازیگری هستید و می خواهید از استعداد و خلاقیت خود استفاده کنید به این هنر رو بیاورید اما اگه در شهرستان هایی نظیر شوش می خواهید به این هنر به عنوان شغل نگاه کنید راه را اشتباه انتخاب کرده اید چون برای نمایش های کلاسیک ، جدی و غم انگیز عموم مردم استقبال نمی کنند و چه بسا چنین کارهایی به جز برخی از اهالی تئاتر نماشاگر دیگری نداشته باشد ، پس از همین ابتدا راه خود را بیابید و اگر عاشق تئاتر هستید بمانید که بازیگر جان بخشیدن به شخصیت ها در «تئاتر، تله تئاتر ، فیلم، سریال های تلویزیونی و رادیویی» را بر عهده دارد .او از «کلمات، حرکات و حالت ها» در ایفای نقش ها به صورت طبیعی و قابل باور استفاده می کند. به عبارتی بازیگری به معنای حضور بازیگر بر سر صحنه است.
وی افزود : یکی از مهمترین ویژگی بازیگر، «مردم شناسی و داشتن شناخت خوب نسبت به انسان ها و جامعه خود می باشد».به عنوان مثال وقتی می خواهد نقش یک فرد بیمار خاص را بازی کند، باید مدتی روی موضوع تحقیق کرده و با شرایط زندگی و خانواده، مشکلات و دغدغه های آنها به خوبی آشنا شود. همچنین بازیگر باید «هوش خوب، سرعت یادگیری مناسب، استعداد و ذوق لازم را داشته و همیشه پذیرای نظرات و انتقادات کارگردان و منتقدان باشد». بازیگران توانمند آنهایی هستند که می توانند نقش های متفاوت و گاهی متضاد را به خوبی اجرا کنند. مهم ترین هنر بازیگر، باور پذیر کردن نقش از سوی تماشاگران می باشد. در صورتی که بازیگر مهارت و تسلط خوبی بر کار خود داشته باشد، می تواند این باور پذیری را در مخاطب ایجاد کند. ساعت کاری بازیگر تقریبا نامنظم است. اغلب تئاترها در شب اجرا می شوند ولی در طول روز نیز بازیگر باید به تمرین و اجرای آزمایشی آن بپردازد.
عباس کرم الهی در ادامه به مهارت و توانمندی های مورد نیاز بازیگری اشاره کرد و تصریح نمود : «هوش و خلاقیت(بازیگر باید فرد باهوشی باشد تا بتواند سریعا با روند فیلم آشنا و متن نمایشنامه را حفظ کند. همچنین در بسیاری موارد که پیش می آید باید از خلاقیت خود در ایفای نقش بهتربهره بگیرد.)کار تیمی خوب(تولید یک نمایش مستلزم همکاری تیمی ؛ بازیگران و عوامل اجرایی است و در صورت وجود کار تیمی مناسب، نتیجه خوبی نیز حاصل خواهد شد.)استقامت، انرژی و توان و تناسب بدنی کار بازیگری یکی از سخت ترین مشاغل است. معمولا ساعات زیاد و متمادی فیلمبرداری انجام می شود و بازیگر باید توان بدنی و انرژی کافی داشته باشد تا خستگی روی کارش تاثیر منفی نگذارد. از لحاظ ظاهری(فیزیک بدنی) نیز باید تناسب اندامی متناسب با موضوع نمایش داشته باشد به طوری که در برخی نمایش ها باید چاق شود و در برخی دیگر بسیار لاغر ؛ سازگاری و توانایی انطباق سریع با شرایط و افراد ( چون بازیگر هنگام اجرا مرتبا با موقعیت ها و انسان های دیگر در ارتباط است، لحظه های زیاد غیر منتظره ای پیش می آید که باید خود را سریعا با آنها وفق داده و کار را به خوبی پیش ببرد) ؛ انضباط و سخت کوشی ـ آشنایی با گروه های مختلف مردم، آداب و رسوم، ویژگی های گفتاری و رفتاری آنها ؛ برای ایفای نقش بهتر و واقعی تر ـ انتقاد پذیری بالا ؛ برای پذیرش نظرات و انتقادهای کارگردان، منتقدان و ...» در واقع مهارت و توانمندی های مورد نیاز یک بازیگر به شمار می آیند .
وی در پایان اظهار نمود : هر بازیگری که از نظر « بیان ـ حس ـ حرکت و خلاقیت » نتواند کارایی داشته باشد بدون تعارف و تشریفات جای خود را به دیگر علاقه مندان خواهد داد .
شایان ذکر است در نمایش تراژدی پروانه «فائزه کعب عمیر »که ایفا گر نقش فروشنده ی پرنده بود جای خود را به «محدثه سورای» داد و «خدیجه چنانی» که زن رهگذر را بر عهده گرفته بود به علت مسافرت جای خود را به «زینب سواری» داد .
