احمد معین ـ خبرنگار شوش نیوز
عکس ـ حسین دیناروند
به همت انجمن هنرهای نمایشی اداره ی فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان شوش ؛ دومین جلسه ی کارگاه آموزش بازیگری ـ دوره ی مقدماتی زیر نظر استاد عباس کرم الهی با رعایت پروتکل های بهداشتی و فاصله گذاری اجتماعی در پلاتوی شهید احمد حیاری برگزار شد .
به گزارش شوش نیوز ؛ از ساعت 18:30 الی20:30 سه شنبه 5 مردادماه1400 دومین جلسه ی کارگاه آموزش بازیگری 11 نفر از هنرجویان در پلاتوی شهید احمد حیاری برگزار شد .
استاد عباس کرم الهی در ابتدا هنر را از نظر رسالت به سه دسته تقسیم کرد و گفت : « هنر برای هنر » در اين نوع از هنرهدف از كار هنرمند بيشتر ارتقا سطح هنر است.هنرمند رسالت كاري خود را تلاش براي بر جا گذاشتن آثار هنري به يادگار دارد و هنرمند هنردوست از طبقه ي خواص جامعه كسي كه خود را از ديگران يعني عوام جدا مي داند نمونه ي مناسبي براي اين نوع از هنر است.« هنر برای هنرمند» در اين نوع از هنر هنرمند در خدمت خود است و هنر را براي شهرت فردي تجربه مي نمايد.و ممكن است با قبلي تركيب هم بشود يعني هم براي هنر وهم براي خود تلاش نمايد.« هنر براي جامعه » اين نوع هنر با اجتماع انساني كه غالبا از طيف عموم مردم است سروكار دارد.هنرمند رسالت كاري خود را بر اساس خدمت به افراد رده هاي مياني و پائين اجتماع قرار داده است و براي آنان تلاش دارد.
وی در ادامه نمایش را ترکیبی از سایر هنرها دانست و یادآور شد : نمایش هنری است ترکیبی شامل انواع هنرها از جمله« نقاشی، موسیقی، معماری، شعر و ادبیات» که در حقیقت بر سه رکن عمده استوار است. این سه رکن عبارتند از: « بازیگر، صحنه و تماشاگر» . این سه پیوسته و گاه به تنهایی در طی قرون و ادوار نسبت به هم در تغییر و تحول بودهاند. درطی سالیان متمادی عوامل و ارکان دیگری نیز به آنها افزوده شده که عبارتند از: « نویسنده و نمایشنامه،کارگردان، بازیگر، طراح صحنه، لباس، نور،گریم ، جلوه های صوتی، وسایل صحنه و تماشاگر. »
مدرس دوره مقدماتی بازیگری افزود : نمايش در زبان فارسي ترجمه ي تئاتر است و آن هنري است كه از چند هنر ديگر تركيب يافته است. در نمايش بازيگران خود را به جاي قهرمانان و اشخاص داستان مي گذارندو وقايعي را كه بر سر قهرمانان آمده است با حركات و اعمال و گفتار خود يك به يك در روي صحنه مجسم مي كنند.نمايش در سراسر گيتي به اشكال مختلف متداول است و در بعضي از كشورها سابقه ي آن به زمان هاي بسيار دور تعلق دارد.در ايران نيز نمايش از زمان هاي قديم متداول بوده است، نمايش حاجي فيروزنوروزي بازي و ...از قديم در عيد نوروز برگزار مي شده است.نمايش هاي سوگواري، نقالي، تئاتر روحوضي، تعزيه و شبيه خواني از ديگر اشكال نمايشي در گذشته بوده است.
استاد کرم الهی یونان را منشأ نمایش دانست و تصریح نمود : اصل و منشا’ نمايشي را كه اكنون در سرتاسر جهان رواج دارد به كشور يونان نسبت مي دهند(هرچند كه پيش از آن نيز نمونه هائي موجود بوده است) يونانيان قديم خدايان متعددي داشتندو آنها را پرستش كردند و در اوقات خاصي براي بزرگداشت يا پرستش آنها جشن هائي ترتيب مي دادند. در اين جشن ها نمايش هائي نيز برگزار مي شد.محل نمايش اغلب دامنه ي تپه اي بود كه ميان آن فرو رفتگي داشت. سينه ي تپه را پله پله مي كردندتا تماشاگران بر آنها بنشينندو در پايين، زمين مسطحي را به بازيگران وگروه خوانندگان اختصاص مي دادند. جمعيتي كه براي نمايش در محل گرد مي آمدند گاهي از بيست هزار نفرهم تجاوز مي كرد . نمايش در قرن پنجم پيش از ميلاد به اوج عظمت و اعتلاي خود رسيدو نمايشنامه نويسان بزرگي در اين قرن ظهور كردند. آشيل، سوفوكل و اوريپيد به عنوان مبدعان نمايشنامه نويسي نوين گوهري را در تاريخ بشريت نهادينه كردند كه امروزه با وجود پيدايش سينما و فيلم و نفوذ بي سابقه ي آن در همه ي كشورهاي جهان، نمايش اهميت و اعتبار خود را از دست نداده است و امروزه از جهت پرورش قواي ذهني كودكان و نوجوانان ارزش جديدي از نظر تربيتي پيدا كرده است.
وی یادآور شد : بايد اعتراف كرد به دليل نبود امكانات چاپ و نگهداري اسناد در دوران قديم مدرك معتبر و مستندي از آن دوران كهن در هيچ زمينه ي هنري باقي نمانده است ؛ اما برخي منابع معتبر تاريخي به ما مي گويدكه در سال 1879 ميلادي فردي اسپانيائي در غارهاي آلتامير واقع در آمريكاي جنوبي قديمي ترين آثار هنري جهان را در قالب نقاشي مربوط به 10 تا 15 هزار سال قبل يافته است.نقاشي گرانبهائي كه انسان اوليه به منظور سحر و جادو براي موفقيت در شكار خود يا ثبت و جاودانه كردن آن موفقيت با كمك خاك رس، دوده ي آتش و كمي پيه ي شكار بر ديواري ترسيم نموده است. وقتي انسان اوليه حيوانات را اهلي كرد انقلاب واپسين سنگي را بوجود آورد و به عصر ديرينه سنگي پايان داد. سنگها را در نهايت دقت و ظرافت استفاده و ابزاركاررا ساخت. كار روي فلزات، كوزه گري، بافندگي و ريسندگي و حتي كارهاي اوليه ي ساختماني را با خاك، گل و آجر تجربه كردو… مجسمه هاي يافته شده از آن دوران سرهائي متعلق به 6يا 7 هزار سال قبل از ميلادو اسكلت هاي واقعي انسان هستند كه با موادي پوشيده شده اند تا شكل انساني بگيرند.اين روش تاپايان دوره ي امپراتوري روم ادامه داشت.علت هم اين بود كه انسان مي خواست با اينكار در راه جاودانگي خود گام بردارد چون آنها معتقد به وجود روح بودندو محل آنرا هم در سر مي دانستند! لذا سعي در نگهداري سرهاي دوستان و دشمنان دركنارخود همواره مزيد علت براي ساخت مجسمه هاي آن دوران بوده است!!
شایان ذکر است در دومین جلسه کارگاه آموزش بازیگری « محمد معین ـ حسین دیناروند ـ مهیار فرجی ـ امیرحسین شوهانی ـ یزدان باجوروند ـ مائده لطفاوی ـ مهربان دیناروند ـ پروانه و پانیذ موحدی » حضور داشتند . مینا موسوی و عقیل سرخه در دومین جلسه حضور نداشتند .
