به قلم ـ عباس کرم الهی
بارها و بارها از ناهمواری این کوچه گفته ایم ؛ رسانه ای کرده ایم ؛ حتی یک بار در در جشنواره صنایع دستی که در دعبل خزاعی دایر شده بود به شهادت فرماندار وقت شوش «مهندس محمود عیدانی » به شهردار گفتم :« برای همسطح سازی و لایروبی جوی و جدول کی اقدام می کنید ؟» ؛ از من آدرس دقیق کوچه را خواست ؛ گفتم : « دقیقا پشت همین دعبل حزاعی ـ کوچه دکتذ خلف تفاخ ـ همین کوچه که در آن تنها نانوایی سنگک شوش» قرار دارد ؛ گفت «چشم اقدام می شود »
آن زمان گذشت تا به مهرماه 1402 رسیدیم که تئاتری ها برای تردد من به سالن با مشکلات عدیده ای مواجه شدند حتی دو بار چرخ های جلوی ویلچر شکست و شانس آوردم که با سر در جدول پر از لجن سقوط نکردم و گرنه همانجا جان به جان آفرین تسلیم می کردم .
در مراسم روز خبرنگار که اکثر مسئولین حضور داشتند به فرماندار « مهندس محسن حویزه » موضوع را گفتم و وقتی به شهردار موضوع را در میان گذاشت شهردار به روح پسر از دست رفته اش قسم خورد که خدا رحمتش کند « من تازه دارم این موضوع را می شنوم» در حالی که مهندس محمود عبدانی فرماندار سابق حافظه ی خوبی دارد و شماره تلفنش هم موجود است برای راستی آزمایی .
این زمان هم گذشت تا اینکه دکتر مقیمی مشاور فرهنی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در امور مناطق محروم به همراه فرماندار ـ مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان خوزستان ـ رئیس اداره ی فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان شوش » به منزل شخصی من آمدند . فرماندار یک بار دیگر با شهردار تلفنی صحبت کرد و صدایش را روی آیفن گذاشت که همه شنیدیم از مسئولین گرفته تا خبرنگاران شوش و تهرانی ؛ باز گفت «چشم اق
آیا این ترک فعل نیست ؟ آیا چنین مسئلین باعث دلسردی مردم نمی شوند ؟شهرداری که زحمات زیادی برای انتشار اخبار پروژه های آن کشیدیم بدون کوچکترین چشمداشتی ؛ البته لطف شهرداران قبل همیشه شامل حال مردم این کوچه بود و جدول را هر دو هقته یکبار دستور می دادندلایروبی می کردند ؛ آن موقع ما سالم بودیم و به ویلچر نیاز نداشتیم وگرنه همسطح سازی را هم برای این کوچه انجام می دادند.
امروزه رفاه ، آسایش و آرامش زندگی تمام ایرانیان ، یکی از وظایف بسیار مهم دولتمردان نظام مقدس جمهوری اسلامی است و فرقی نمی کند که عده ای از ایرانیان عزیز در کلانشهری زندگی کنند یا در شهرستان کوچکی نظیر شوش دانیال(ع) ، در بزرگترین بلوار شهر ، یعنی بلوار مدرس سکونت داشته باشند یا در کوچه ای در مرکز شهر به نام کوچه ی دکتر خلف تفاخ ، برای شهرداری و شورای اسلامی شهر و کمیسیون عمران این شهر حفظ حقوق شهروندی می بایست یکسان باشد .در حالی که در این کوچه بیش از 13 خانوار زندگی می کنند و همه بچه ی کوچک دارند .
شاید اعضای محترم شورای اسلامی شهر شوش دانیال(ع) بگویند «کسانی که در کوچه پس کوچه ها زندگی می کنند ، تمام مخارج و هزینه های مربوط به آن کوچه ها نظیر « آسفالت و جدول بندی و لایروبی جدول ها و همسطح سازی کوچه » برعهده ی ساکنان همان کوچه ها است ، اگر چنین است پس چرا در «قبوض آب ـ برق ـ گاز و تلفن» همانند دیگر مناطق شهری از ساکنان این کوچه ها آبونمان یا به عبارتی حق اشتراک گرفته می شود؟
آبونمان یا حق اشتراک، مبلغی است که شهرداری برای خدمت رسانی به شهروندان از مردم کسر می کند تا در بازه‌های زمانی منظم، به‌طور مستمر و به هنگام نیاز ،خدمات رسانی کند . آیا از همان ابتدا که آبونمان از ساکنان این کوچه گرفته شده ، چه خدماتی به اهالی داده شده است ؟
ساکنان این کوچه همانند دیگر اقشار مختلف مردم به هنگام نیاز پشتیبان «دولت ـ نظام ـ انقلاب اسلامی و ولایت فقیه» بوده ، هستند و خواهند بود ، به عنوان مثال به خودم اشاره می کنم ، همه ی مسئولین این حقیر را می شناسند ، زمانی که در سلامتی کامل به سر می بردم در حوزه های فرهنگی و خصوصا رسانه ای به این شهرستان فی سبیل الله خدمت کرده ام ، با هزینه ی شخصی خود را به محل برگزاری جلسات یا افتتاح پروژه ها و بعضا کلنگ زنی ها رسانده ام ، نیازمندی های شهرستان را به سمع و نظر مسئولین رسانده ام و فریادرس مردم بوده ام و در حوزه ی ورزش و هنر به جوانان و نوجوانان این دیار خدمات زیادی را داشته ام ، از همان ابتدایی که به دنیا آمده ام در همین کوچه زندگی کرده و اکنون که خداوند متعال 56 بهار به من زندگی بخشیده است در همین کوچه ماندگار شده ام به طوری که اهالی به من می گویند :« شما کاپیتان این کوچه هستی » .
تاکنون از همه ی نیازمندی های شهر و روستا خبر و گزارش تنظیم کرده ام ولی هیچ وقت به نیازمندی های کوچه ی خودمان اشاره نکرده بودم ولی این بار نوبت چهارم است که از کوچه خودمان می نویسم و حتی ایمانی خبرنگار صدای کرخه یکبار گزارش تصویری از این کوچه که در آن نانوایی سنگک و فیزیوتراپی سینا در این کوچه به مردم خدمات رسانی می کنند.تهیه کرده که مردم و مسئولین همه این گزارش را دیده اند .
در این راستا « علی حسین محمدی نژاد رئیس سابق شورای اسلامی شهر شوش دانیال(ع) ، مهدی اسلامی پناه رئیس سابق کمیسیون فرهنگی ، اجتماعی و ورزشی شورا و دکتر حمیلا چرنگ رئیس فعلی شورای اسلامی شهر شوش که خود عضو گروه تئار اندیشه نیز می باشد » از مشکلات این کوچه کاملا مطلع هستند .
سخن کوتاه کنم ، چون هدف من از انعکاس این گزارش ؛ این است که شهرداری و شورای اسلامی شهر شوش دانیال(ع) به وضعیت این کوچه رسیدگی و توجه داشته باشند وگرنه « کسی درآغاز این سوز و سرما دستهایش را بیرون نمی گیرد ؛ درجیب می گذارد ، شاید ذره ای خاطره ، ته جیبش مانده باشد که هنوز هم بتواند دستهای خود را گرم نگه دارد !
